5. Jak ci bedą pani m(ł)odą cepić,
bedą miały starościny co jeś, co pić.
6. Jak ci bedzie pani modá w cepcu,
przyniesą nám gorzáłecki w skopcu.
7. Jak zacepią pani modą dobrze,
przyniosą nám gorzáłecki w cebrze.
8. Jak ci bedzie pani modá z modem (młodym),
przyniosą nám gorzáłecki z miodem.
Otaczają wszystkie kołem pannę młodą i śpiewają:
9. A moja Marysiu! poźryj do powały!
zeby twoje dzieci siwe ocka miały.
10. A moja Marysiu! poźryj do powały!
zeby twoje dzieci wyraźnie gádały.
11. A moja Marysiu! poźryjze do nieba!
zeby twoje dzieci nie pragneły chleba.
Starsza starościna, zaczepiwszy panią młodą, śpiewa, a za nią cały chór:
12. Zebyś ty chmielu na tycki nie láz,
nie robiułbyś ty z panienek niewiást;
ale ty chmielu na tycki lezies,
niejedne panienke z panieństwa zwiedzies.
13. A chmielu! chmielu! to wielgie ziele!
nie bedzie bez ciebie zádne wesele.
14. A chmielu! chmielu! to wielgie liście!
wzieliście dziewcyne, zacepiliście.
Przytoczone piosnki o chmielu śpiewają starościny i drużczki trzykrotnie, dając tym znać pozostałej w cháłpie rzeszy weselnej, że ceremonia skończona. Drużbowie, usłyszawszy ostatnie słowa piosnki: „wzięliście dziewcyne, zacepiliście,” zbliżają się na czele tej rzeszy do drzwi izdebki i, stukając w nie siekierkami, śpiewają:
15. Zapukáł kónicek w leśsie o cembrzyne:
Puź-ze mie, Marysiu! cy mie kochás, cy nie.
16. Zapukáł kónicek we wrota, we wrota:
Puź-ze mie, Marysiu! bo mie bije psota.
17. Zapukáł Jasienio w średnie okienecko:
Puź-ze mie, Marysiu! moja kochanecko!