Strona:Karol May - Fakir el Fukara.djvu/110

łapką, a starców i kaleki zabija się na miejscu i jazda zpowrotem. Czy to taka sztuka?
 — No, w czasie napadu nic oczywiście nie grozi, ale niebezpieczeństwo rozpoczyna się z chwilą transportu. Trzeba się skradać z wielkiemi ostrożnościami i nie dać się złapać, lecz niewolników dostawić do właściwego miejsca i sprzedać. W tem właśnie cała sztuka, zwłaszcza ie kupców niema na zawołanie.
 — W takim razie praktycznie byłoby wziąć jednego kupca ze sobą, ażeby na miejscu zaraz kupił cały połów i niechby jego samego głowa bolała o cały transport.
 — Ba, ale skąd wyrwać takiego kupca?
 — Skąd? Hm... — mruknąłem znacząco.
 — Któż to ma być?
 — E, ciebie to niewiele zajmować może, jak sądzę.
 — Może więcej, niż ci się zdaje. Czy to bogaty człowiek?
 — No, ma tyle, ile mu potrzeba.
 — I jest oczywiście śmiały i odważny?
 — O, tak. Kilkakrotnie zapuszczał się aż do Abisynji na kupno niewolników, a to wcale niełatwe przedsięwzięcie.
 — Oczywiście. Gdzież on znajduje się obecnie?
 — Nad Białym Nilem, może nawet stąd wcale niedaleko.

108