Ta strona została przepisana.
Mężu zacny! toś zrobił w domu mimochodem,
Cały zajęły z gruzów wstającym narodem;
Gdzie króla, ciebie i prac twoich towarzysze,
Jak twórców życia Polski, nieśmiertelność pisze!
(Około 1791 r.)[1]
IGNACY KRASICKI.
HYMN NA ROCZNICĘ 3 MAJA.
Wyższym nad nieba wzniosły majestatem,
Boże, co raczysz zawiadować światem,
I dobrodziejstwy, czem jesteś, objawić,—
Pozwól się sławić!
Lud Twój, lud braci, znękan niegdyś marnie,
Wesół do Twego kościoła się garnie.
Przyjm na ofiarę, Opatrzności święta,
Stargane pęta!
Daj użyć, coś dał, w pokoju i zgodzie!
Daj ducha rady i męstwa w narodzie,
Podległość rządną, w swobodzie wstrzymałość,
W działaniu trwałość!
Niech łaski Twojej będzie uczestnikiem
Król, radny, rycerz, mieszczanin z rolnikiem,
Dotąd, gdy większą szczęśliwiec swobodą.
Tyś sam nagrodą!
(1792)[2].
- ↑ Do Stanisława Małachowskiego, marszałka Sejmu wielkiego. Jeden z najlepszych wierszy Karpińskiego. Pełny tytuł brzmi: „Do S. M., referendarza Koron, Marsz. Sejmu i Konfeder. Koron., z okoliczności danej wolności poddanym swoim. Jest to jeden z kilku wierszy Karp., napisanych z powodu Konstytucji 3 maja.
Obciążasz swoją dla nich poręką dziedzizny — S. Małachowski, podobnie jak wielu posłów sejmowych, uwolnił chłopów w dobrach swoich od poddaństwa; i prac twoich towarzysze — twórców Konstytucji 3 maja; w kilku zwrotkach tego poematu (tutaj pominiętych) wspomina Karpiński o dwóch jeszcze obywatelach, którzy znieśli u siebie poddaństwo, Jacku Chreptowiczu i Stan. Poniatowskim. - ↑ Hymn na rocznicę 3 maja. Napisany widocznie specjalnie na uroczystość obchodu 1-ej rocznicy 3 maja, która, jak wiadomo, święcona była w Warszawie uroczyście. Tem echem sejmu wielkiego kończymy szereg poezji, odnoszących się do owego okresu dziejowego.
Podległość rządowi — posłuszeństwo władzy i prawu, rządowi (w odróżnieniu od nierządu“); w swobodzie wstrzymałość — wstrzemięźliwość, miara w używaniu swobód (politycznych).
Król, radny, rycerz, mieszczanin z rolnikiem — wymienienie w tem miejscu króla, radnego (członków rządu), rycerza (szlachty), mieszczanina i chłopa znamienne jest dla ideałów równouprawnienia społeczno-politycznego, które przyświecały Konstycji 3 maja: gdy większą szczęśliwiąc swobodą i t. d.do końca życia, do osiągnięcia życia wiecznego.
