Woła do Ciebie przez nas Polska cała,
Matko, w nadziei, w miłosierdziu stała!
Abyś schyliła Twą rękę w tej porze, —
Prześliczna Panno codziennie w swej zorze! —
Nie dając górę gwałtownikom wiary!
Za co Ci wiecznie oddawać ofiary
Przez synów będzie swych, Pani łaskawa!
Gdy ocalone będą polskie prawa.
Wszelkie nieszczęścia oddal od nas żwawo,
Nie daj nam ginąć, mając, do nas prawo;
Zwłaszcza gdy się lud pod Twój znak gromadzi
Z głosem: Ta Matka wszystkiemu poradzi!
Królu nieba, królów Panie
Wojska Rządco i Hetmanie!
Tyś zwycięstwa dawcą w boju,
Tyś i źródłem jest pokoju!
Ojcze miły dla pokornych,
Sędzio mściwy na upornych,
Masz gniewliwą lwów naturę
Mienić w lepszą moc posturę.
Nieprzyjaciół stłum zamachy,
Oddal od nas ich postrachy!
Ręki Twojej dziwna siła
Daj, by z nami zawsze była!
- ↑ Pieśń do Matki Najświętszej od wojska skonfederowanego. Pieśń Konfederatów barskich. Osoba autora nieznana. Cytujemy tę pieśń za „Xiążką do nabożeństwa, w czasach Konfederacji Barskiej ułożoną, a na obecne czasy wielce przydatną, 1845, w Księgarni Katolic. Polskiej — Paryż“. Walki Konfederacji Barskiej od r. 1768 do 1772 w obronie wiary katolickiej (przeciw równouprawnieniu dyssydentów i wpływowi Rosji w tej sprawie) i wolności państwa polskiego. W książeczce tej pieśń niniejsza znajduje się dodatkowo, na końcu.
Zwłaszcza, gdy się lud pod Twój znak i t. d. — jak wiadomo, Konfederacja Barska udała się pod szczególną opiekę Matki Boskiej. - ↑ Hymn do Boga. Z tejże samej „Xiążki do nabożeństwa“, co wyżej. „Hymn“ ten szczególnie dobrze znamionuje ton religijno-patryjotyczno-rycerski Konfederacji Barskiej i jej pieśni bezimiennych.
Masz gniewliwą lwów naturę mienić w lepszą moc posturę — wyrazy zbyt swobodnie przestawione: Masz moc zmieniać gniewliwą naturę lwów w lepszą posturę (łagodniejszą postawę, usposobienie).
