Strona:Klemens Junosza-Buda na karczunku.pdf/30

 — Dobry...
 — Będziemy mieli dużo roboty.
 — Jo.
 Jeden z gromady, mężczyzna wysoki, barczysty, z ponurem wejrzeniem, zapytał Icka:
 — A ty co za jeden?
 — Ja majster.
 — Cieśla?
 — Trochę szklarz.
 — To jeszcze czas na ciebie. Odejdź i nie przeszkadzaj.
 — Ja insze rzeczy też potrafię.
 — Idź.
 — Co brakuje, mogę sprowadzić, co potrzeba, dostarczyć. Każdy interes potrafię załatwić jednej chwili, w jednej minucie.
 Ponury człowiek nic nie odrzekł, tylko zmarszczył brwi i z groźnem wejrzeniem i z wyciągniętą ręką posunął się ku Ickowi.
 — Franciszku! — odezwał się Wincenty — daj pokój, a ty, żydku — dodał — odejdź i zaczekaj gdzie na uboczu. Skoro będziesz potrzebny, zawołamy cię, teraz nie przeszkadzaj nam naradzać się z majstrem.
 Icek odszedł i aby nie tracić czasu, udał się do szałasów, w przekonaniu, że potrafi