Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/124

Ta strona została skorygowana.
112

życie, ożywi jéj nadzieję — umocni jéj wiarę — i miłością ją ogarnie. Chciałbym stanąć pod krzyżem Kalwaryskim — ale droga do krzyża ciężka i bolesna! O idź tylko w krwawe ślady Zbawiciela, — za każdym krokiem przyspieszał Bóg—Człowiek zbawienie nasze — za każdym krokiem przyspieszysz zbawienie duszy twojéj! Weronika otarła z krwawego potu twarz Boga Człowieka — Jezus najsłodszy otrze z krwawych łez — miłością swoją — duszę twoją! Szymon z Cyreny, pomagał omdlewającemu Zbawicielowi — dźwigać krzyż — sam Zbawiciel dopomoże ci, do dźwigania krzyża twego. — O mój Jezu o miłości moja ukrzyżowana, pospieszę do Ciebie — o Maryo — pozwól abym przy Tobie pod krzyżem ukląkł — pod krzyżem żył — pod krzyżem umarł. Amen.

Zdrowaś Maryo.
Patrzcie, czy jest boleść jako boleść moja.
Treny Jer. Roz. 1 w. 12.


MODLITWA VII.
Dusza moja, jako ziemia bez wody Tobie.
Ps. 142. w. 6

O Panie najsłodszy Zbawicielu mój! Naucz mię modlić się! Wiem, że modlitwa jest jedyną pociechą duszy cierpiącéj, że jest jedynym