Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/170

Ta strona została skorygowana.
158

najdroższa życia pamiątką i głęboko tkwią w sercu naszem. Ostatnie słowo, ostatnie błogosławieństwo umierającego na krzyżu Boga-Człowieka, drogą stały się pamiątką miłości Jego ku nam. Siedm słów Zbawiciela na krzyżu — siedm słów miłości — siedm źródeł pociechy naszéj. Na krzyżu dał nam Matkę — Matkę swoją — i polecił nas Jéj opiece — i Ja polecił miłości naszéj — modli się za nieprzyjaciół — — zbawia dobrego łotra — jęczy w opuszczeniu swojem — woła: pragnę, pragnę zbawienia dusz waszych, i tem słowem dokonało się — dokonano dzieło zbawienia naszego. Obyśmy dokonawszy dzieła zbawienia naszego, w godzinę śmierci zawołać mogli: dokonało się. W ręce Twoje Panie oddaję ducha mojego!

Ojcze nasz. — Zdrowaś Marya.


STACYA XIII.
Zdjęcie ciała z krzyża.

Zakończyły się boleści Jezusa — nie skończyły się boleści Maryi. On był Zbawicielem, Ona Matką naszą — On nas zbawił przez boleść, Ona w boleści nas porodziła. Stała Marya pod krzyżem łącząc wolę swoją z wolą Syna swego, boleść swoją z boleścią Jego. Ale to ostatnie westchnienie Syna którem za-