kończył życie swoje, nie zakończyło życia Matki. Patrzała jeszcze na to bolesne przebicie serca i ostatnie krwi krople padły do nóg Jéj — i z krzyża zdjęte martwe ciało przyjęła na ręce swoje. O stańmy żałośnie w około Maryi, zapłaczmy z Nią łzą dziecka, które patrzy na boleść Matki — myśmy Jéj te łzy wycisnęli, my te łzy otrzeć powinniśmy. O nie odstępujmy od Niéj — Ona niech nas nauczy jak kochać — Ona niech nas uczy jak cierpieć mamy. Duszo moja załóż mieszkanie twoje w téj ranie serca Matki i syna. Stojąc przy krzyżu, nie lękajmy się świata. Krzyż świat zwycięży.
Ciało Chrystusa w grobie już złożone — wkrótce może ten grób i naszém zostanie mieszkaniem. W imię więc Boskie otarłszy łzę i westchnąwszy pod krzyżem, idźmy daléj w życie. Zakończywszy tę drogę krzyżową wejdźmy do kościoła i zawołajmy: Panie! dzięki, dzięki Ci za wszystko! cierpiałem wiele — Tyś jeden był świadkiem cierpienia mego — Tyś jeden był świadkiem słabości mojéj. Wiem że krzyż boli i prosiłem abyś
