Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/247

Ta strona została przepisana.
235

O Boże! Tyś dał człowiekowi przejrzystą wodę dla obmycia brudów, dla ugaszenia pragnienia! o daj mi rany Twoje one obmyją brudy, one ugaszą pragnienie duszy mojéj!
O Boże! Tyś dał człowiekowi ziemię urodzajną która go karmi; o daj mi rany Twoje one zaspokoją głód duszy mojéj.
O Boże! Tyś dał człowiekowi drzewa i kwiaty; o daj mi rany Twoje, jako kwiat i owoc drzewa kalwaryjskiego.
O Boże! Tyś dał człowiekowi ptaszęta, które tak mile śpiewają; o daj mi rany Twoje, bo z nich głos pociechy przemawia do duszy mojéj.
O Boże! Tyś dał człowiekowi złoto i srebro; o daj mi rany Twoje, to moje bogactwo to mój skarb najdroższy.
O Boże! zanurz mnie w najświętszéj krwi Syna Twojego, i tą krwią zapisz mnie w księgę żywota, abym z Nim i z Duchem Świętym, mógł Ciebie chwalić na wieki.

(Z rękopismu)




MODLITWA
do Pana Jezusa Ukrzyżowanego.

O jak piękny jesteś krzyżu Pana i Zbawiciela mego, uświęcony Jego krwią przenaj-