Ta strona została przepisana.
252
KOLENDA.
Usnąłeś, Jezu, na Maryi łonie,
I My cię także jut pożegnamy!
Twojéj się wszyscy oddając obronie
Do pracy naszej wesoło wracamy.
Ciebie żegnamy, o niepokalana
Panno, coś światu Jezusa wydała;
Tyś odtąd matka nam ukochana,
Tyś opiekunką naszą została.
Żegnamy ciebie, starcze, co przy żłobie
Strzeżesz Maryi, Jezusa małego.
Święty Józefie, w każdej życia dobie,
Chciejże być stróżem i serca naszego.
Sercem dziecinnem ciebie wychwalamy,
Bośmy się z Tobą dzisiaj dziećmi stali;
Choć się od żłobka Twego oddalamy,
Daj, byśmy sercem przy Tobie zostali.
Wszakże Twoimi my towarzyszami,
Żyć i umierać chcemy dla Twej chwały;
Jeżeli tylko Ty zostaniesz z nami,
Nic nie pomoże przeciw nam świat cały.
(Droga do szczęścia).
