Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/486

474

MODLITWA

za grzeszników.

 O Matko nasza! Serce zbolałe, patrząc na te grzechy tak liczne i ciężkie, któremi świat na nowo krzyżuje Syna Twego, i ponawia boleści serca Twego, zaledwie się odważa pod opieką tego Imienia Matki wzywać miłosierdzia i ratowania Twego! O raczéj wypadałoby nam zawołać, niechaj ginie ten, który grzech kocha, Ciebie i Syna Twego kochać i znać nie chce! Lecz nie, nie, niechaj nie ginie grzesznik, bo dzieckiem jest Syna Twego, bo za niego On modlił się na krzyżu, bo On sam wyrzekł, ze nie chce śmierci grzesznika, ale aby się nawrócił i żył; raczéj zawołajmy: niechaj zginie grzech z pośrodku nas. O Matko! zabij grzech, a daj zmartwychwstanie grzesznikowi. O Matko spojrzyj na te rany, które rozdzierają serce Oblubienicy Syna Twego - kościoła naszego - grzechy nasze te rany zadały, Ty je ulecz; a obudziwszy w nas ducha pokory i pokuty w miłości i wierze - użyczywszy nam daru łez zbawiennych, stań pośredniczką między nami a sprawiedliwym gniewem Syna Twojego, daj nam łaskę poznania i wyznania win naszych a wyproś nam zlitowanie