Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/50

Ta strona została skorygowana.
38

krzyża, rozmyślając samotny, w goryczy duszy mojéj, wszystkie przewinienia moje!
O Panie! utraciłem tyle tygodni życia mego w lenistwie i zaniedbaniu powinności moich; nie rozpaczam; daj mi łaskę nawrócenia się do Ciebie, a pracą i ścisłem obowiązków zachowaniem, nacechowane będą odtąd oni życia mego!
O Panie! utraciłem tyle miesięcy życia mego, goniąc za zbytkiem i wystawą; i na próżne wydatki strwoniłem pieniądz, coś mi dał, abym nim niebo sobie kupił; nie rozpaczam; daj mi tylko łaskę nawrócenia się do Ciebie, a hojną jałmużną pokryję grzechy marnotrawstwa mego!
O Panie! straciłem tyle lat życia mego na plotkach, obmowach, złorzeczeniach kłamstwach; nie rozpaczam; daj mi łaskę nawrócenia się do Ciebie, a milczeniem i mową będę się starał nagrodzić grzechy języka mego!
Jakom zgrzeszył w przeszłości, daj mi żałować w przyszłości!
Chociażbyś mnie zabił Panie, ja jednak Tobie ufać będę!