Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/55

Ta strona została skorygowana.
43

odbierać nie mogę, nie chcę! Czyń ze mną co chcesz! Oddałem Ci oczy moje; o! niechaj ciągle na Ciebie patrzą; niechaj będą zamknięte na te wszystkie błyskotki świata, a otwarte do łez żalu i pokuty; niechaj nie szukają zgorszenia i nie staną się zgorszeniem dla innych, bo te oczy są własnością Twoją!
Oddałem Ci, Panie! uszy moje: niechaj będą zawsze otwarte na słuchanie słowa Twego, a zamknięte na słowa przeciwne chwale Twojéj i miłości bliźniego; bo te uszy są własnością Twoją!
Oddałem Ci, Panie! usta moje; niechaj milczą i mówią wedle woli Twojéj! O! jak czyste i święte te usta być powinny, kiedy Ty sam przez nie wchodzisz do serca mego. Otwórz je, aby opowiadały chwałę Twoją; zamknij je, aby nie szemrały, nie narzekały przeciw Tobie! Miłość niech je otwiera, miłość niech je zamyka; miłość niechaj będzie kluczem ust moich, bo te usta sa własnością Twoją!
Oddałem Ci o Panie! ręce i nogi moje; niechaj te ręce pracą Cię chwalą, niechaj będą zawsze gotowe do poratowania a leniwe do pokrzywdzenia bliźniego; niechaj te nogi chętnie spieszą tam, gdzie chwała Twoja, gdzie potrzeba bliźniego je woła: bo te ręce i nogi są własnością Twoją!