Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/87

Ta strona została skorygowana.
75

W sercu, w którém jest prostota, tam niemasz obłudy i zdrady.
W sercu, w którém jest bojaźń boska, tam niemasz podłéj bojaźni ludzkiéj.
W sercu w którém jest wiara, tam niemasz nocy i zwątpienia.
W sercu, w którém jest Bóg, tam niemasz świata.
O Panie! daj mi serce wedle serca Twego. Weź to serce, które Ciebie kochać nie umiało, nie chciało; Tobie je oddaję, jako własność Twoją; czyń z niém co chcesz i jak chcesz; przetop je w ogniu utrapienia, otocz je koroną cierniową, porań je miłością Twoją, aby tylko w Tobie i dla Ciebie żyło.
O Panie! przyjdź do serca mego i wyraź na niém znak krzyża świętego, abym z tym znakiem krzyża na sercu mógł stanąć na sądzie Twoim!
O Panie! naucz mnie kochać, naucz mnie odpuszczać, naucz mnie milczeć i cierpieć! Niech nie kocham siebie, a niech kocham Ciebie; niechaj niczego nie pragnę, tylko Ciebie: bo kochając Ciebie, nauczę się kochać bliźnich moich, a niczego nie pragnąć, oprócz Ciebie; w Tobie wszystko znajdę!