Strona:Książka do nabożeństwa O. Karola Antoniewicza.djvu/96

Ta strona została skorygowana.
84
MODLITWA
po Kommunii świętéj.

Cóż oddam Panu mojemu za to wszystko, co mi uczynił, dając mi samego siebie w Sakramencie ołtarza? Oto wielbić będę święte Imię jego, słuchać słowa bożego i one wypełniać.
Jakież większe dobrodziejstwo mogłeś mi, o Chryste Jezu! uczynić, jak to, gdy dałeś mi samego siebie tak, jak Cię Ojciec dał światu odkupieniem i przebłaganiem za grzechy świata! Mając Ciebie Boże mój, mam nadzieję, że upadająca dusza moja powstanie na chwalenie Ciebie i pełnienie woli Twojéj. Z tobą i w Tobie Chryste Jezu chcę odtąd żyć, pełen wdzięczności i miłości ku Tobie.
Cały świat niezdolny jest tak mię uszczęśliwić. Niechże więc wszystko światowe odemnie i ze mnie ustąpi — wszelka pycha i próżność świata; jednem słowem: wszystko, co jest grzechem, bo ja mam najmiłosierniejszego Ojca, najlepszego Pana, najsprawiedliwszego Sędziego, Jezusa Chrystusa, w sobie; dla Niego odtąd żyć, Jemu tylko jednemu służyć, i Jego jednego nad wszystko przekładać, Jego czystem a pokornem sercem kochać będę na wieki.
Tak jest, Chryste Jezu! Ciebie będę na-