zacieśnia polską naukę religji tylko do klas pierwszych, wprowadzając w tym przedmiocie na stopniu średnim i wyższym język niemiecki. W r. 1912 zniknął język polski całkowicie i w nauce religji.
Trudno opisywać wszystkich sposobów, jakich się imał rząd pruski, by zgładzić język polski z oblicza ziemi, by zamienić Poznań wraz z całym zaborem pruskim na rdzennie niemiecką ziemię, której nawet nazwy geograficzne nie śmiały swego polskiego pochodzenia przypominać. W wiecznej pamięci, na hańbę kultury, pozostaną owe strajki dzieci we Wrześni i Poznaniu, owo ich katowanie, owo szpiegowanie niecne życia domowego nauczycieli Polaków, przesiedlanie podejrzanych w głąb Niemiec, owo węszenie, czy gdzie w prywatnym domu nie odbywa się tajna nauka znienawidzonego języka polskiego, owo karanie dzieci za porozumiewanie się między sobą w języku ojczystym!
Toteż i w wiecznej pamięci rodaków pozostanie towarzystwo Warta, z męczenniczką sprawy narodowej Anielą Tułodziecką i wszystkie usiłowania ludzi dobrej woli i hartownego charakteru, by młodzież polska nie zapomniała, że jest polską.
Ale rzućmy zasłonę na ten smutny okres naszych dziejów, na ten punkt kulminacyjny naszej martyrologji, dla której w huku armat wielkiej wojny, najstraszniejszej jaką znają dzieje, brzmiała zapowiedź zbliżającego sie wymiaru dziejowej sprawiedliwości.
∗ ∗
∗ |
