Strona:Kuchnia koszerna 1904.djvu/54

Ta strona została przepisana.

dniach po 9 sztuk, następnie po 11, aż wreszcie po 13 sztuk. Czy gęś jest dość tłustą, można najlepiej przekonać się, macając ją pod skrzydłami. Czas można sobie podzielić w następujący sposób: Karmi się gęsi rano o 7-ej, w południe, po południu o 5-ej i wieczorem o 10-ej. Zawsze trzeba w dole szyi pomacać palcami i jeżeli nie wszystkie gałki są przetrawione, czeka się z karmieniem godzinę. Główne zadanie polega na tem, by w klatce, nawet w nocy było dużo wody, inaczej gęsi łatwo zdychają. Tuczyć gęsi należy przez 4 tygodnie, w ostatnim tygodniu znów dostają mniej pokarmu na porcję. Gałki nie powinny być nigdy ostre, a wszędzie zaokrąglone i przed daniem gęsiom otoknięte wodą.

62.Pieczona indyczka.

Przyrządza się tak samo jak gęś, ale wole zwykle nadziewamy następującą massą. Bierzemy dość dużo przetopionego tłuszczu wołowego, albo indyczego szmalcu, mieszamy z 2-ma całemi jajkami i 2-ma żółtkami, małemi rodzenkami, pokrajanemi słodkiemi migdałami, garstką cukru i soli, skórką od cytryny i taką ilością tartej bułki, by się utworzyło gęste ciasto, którem napełniamy wole, a następnie zaszywamy.

63.Kapłon.

Jak i wszelki drób naciera się go wewnątrz i zewnątrz solą i ciągle polewając piecze.

64.Duszone kaczki.

Używa się do tego małych kaczek, które się szpikuje paskami tłuszczu. W rondelek nalewa się pół na pół wody i winnego octu, następnie dodaje się soli, cebuli, liści laurowych (tylko parę), nie wiele goździków i plasterków cytryny. Kaczki kładzie się wewnątrz i szczelnie przykrywszy, wolno dusi. Oddzielnie dodajemy parę łyżek mąki do przetopionego, gorącego tłusz-