Strona:Leblanc - Zęby tygrysa (1926).djvu/72

odważnych i szczerych oczu. Mimo to odpowiedział jasno i nieco brutalnie:
 — Nie pańską rzeczą jest zadawać mi tego rodzaju pytania.
 Don Luis skłonił się.
 — Jestem na rozkazy pana prefekta.
 — Proszę nam powiedzieć wszystko, co pan wie.
 Don Luis zdał szczegółową relację z wydarzeń nocy ubiegłej. P. Demalion po krótkiem namyśle zapytał:
 — Chcielibyśmy jedną kwestję wyjaśnić. Kiedyście tu weszli do przedpokoju o godzinie pół do trzeciej i zasiedli przy łożu inżyniera Fauville, czy żadne oznaki nie mogły dać do myślenia, że on już nie żyje?
 — Żadne, panie prefekcie. W innym razie zaalarmowaliśmy zaraz...
 — Czy drzwi od ogrodu były zamknięte!
 — Oczywiście, gdyż o siódmej rano musieliśmy je otwierać.
 — Czem otwieraliście te drzwi!
 — Kluczami pana Fauville.
 — Więc jakże zbrodniarze mogliby się byli dostać zzewnątrz!
 — Za pomocą fałszywych kluczy.
 — Czy ma pan na to jakie dowody!
 — Żadnych.
 — Nie mając więc na to dowodów musimy przypuszczać, że zbrodniarze znajdowali się wewnątrz domu.
 — Ależ panie prefekcie, wewnątrz znajdowaliśmy się tylko Mazerous i ja!
 Zaległa pełna znaczenia cisza.