Strona:Leo Belmont - Złotowłosa czarownica z Glarus.djvu/198

 — Raz jeden...
 — Może dwa razy? Miggeli zeznała, że...
 — Tak!... dwa razy...
 — Po co?
 — Nie wiem sama... Nie pamiętam...
 I błagalnie dodaje:
 — Naprawdę nie pamiętam... Nie męczcie!!
 — Jak byłaś?.. W ciele? w duchu?..
 — W ciele...
 — Zauważonoby ciebie... Byłaś w duchu — w wietrze?
 — Tak, w duchu... w wietrze...
 — W postaci psa?...
 — Tak... psa...
 — I kota?
 — I kota!
 — A więc przyznajesz się do związku z djabłem?...
 — Nie!... nie przyznaję się! — nowy okrzyk rozpaczy, ostatnia próba obrony.
 — Korba!...
 — Nie, nie trzeba! przyznaję się do wszystkiego... Byłam w związku z djabłem...
 — Jak się nazywał?
 — Ja... ja nie wiem.
 — Belzebub czy Asmodeusz?
 — Belzebub...
 Na progu katowni staje ktoś w kapturze czarnym dwie żagwie oczu świecą przez otwory maski przyszedł dowiedzieć się o wynikach „egzaminu“ — słyszy ostatnie słowa... i mimowoli wykrzykuje:
 — Doskonale!... jak wyglądał?