Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0900

Zakononośca, prawodawca, legislator.

Zakonoprzestępca, przestępca zakonu.

Zakonoprzestępny, występny wobec prawa; bluźnierczy (słowo zakonoprzestępne).

Zakonoprzestępstwo, przestąpienie prawa.

Zakonudawca, p. Zakonodawca.

Zakop, szaniec.

Zakordonować, zająć w kordon (Z. prowincję).

Zakorzeniałość, to, co się zakorzeniło; zakorzenienie.

Zakorzenić, zaprawić korzeniami.

Zakościć, zapokostować.

Zakować, p. Zakuć.

Zakówka, sztyfcik na końcu zenkla u sznurówki.

Zakracać, p. Zakracić.

Zakracić, niedok. zakracać, zakratować (Z. okno).

Zakraczać, p. Zakroczyć.

Zakrady, zakradanie się, zakradzenie się (żeby tu nie weszła przez jakie Z.).

Zakrajny, tyczący się zakrajania.

Zakrapiać, p. Zakropić.

Zakrasić, zaprawić okrasą, okrasić.

Zakrata, 1) więzienie, ciemnica; 2) albo zakracie, miejsce za kratą (z zakraty = z za kratek sądowych).

Zakrawać, p. Zakroić.

Zakrawek, zakrawka, 1) zakrojenie, zakrawanie; 2) kawał zakrojony.

Zakrawka, p. Zakrawek.

Zakrącać się, p. Zakręcić.

Zakrącić się, p. Zakręcić.

Zakres, 1) kresa zacięta, karb (Z. od cięcia pałasza); 2) obwód, powiat, dystrykt.

Zakresać, p. Zakresić.

Zakresić, zakrzesić, zakrześlić, niedok. zakresać, zakrzesać, zakrześlać, zakreślić.

Zakręcić się, zakrącić się, niedok. zakręcać się, zakrącać się, zakręcywać się do czego = nagiąć się, nałamać się (musiała się polszczy-