inżynjerowie; korpus wojskowy przeznaczony do budowy twierdz, i fortyfikacji.
Ipekakuana, hiszp., wymiotnica, roślina, której korzeń zawiera emetynę, środek wymiotniczy, używany w medycynie (fig.).
Ipsylon, Igrek, gr., nazwa litery Y.
Irade, tur., rozkaz sułtana do wezyra, ogłoszony publicznie.
Iradjacja — p. Irradjacja.
Irańskie języki, języki szczepu indoeuropejskiego (staroperski, afgański, kurdzki, osetyński i in.).
Ircha, nm., skóra biała zamszowa, skóra owcza wyprawiona.
Iredenta, wł., związek polityczny we Włoszech, żądający połączenia z Włochami ościennych krajów, mających ludność włoską.
Iredentysta, wł., członek iredenty.
Iris, Irys, gr., posłanniczka bogów; tęcza; tęczówka w oku; nazwa planety; roślina kosaciec (fig.).
Ironiczny, grec., drwiący, szyderczy, uszczypliwy.
Ironizować, gr., używać ironji, przycinków, przymawiać, drwić.
Ironja, fr., drwiący, uszczypliwy sposób mówienia, szyderstwo; nagana, wyrażona w formie pochwały.
Irradjacja, łć., rozpromienianie, złudzenie optyczne, polegające na tym, że przedmioty jasne na ciemnym tle wydają się większemi i odwrotnie (fig.).
Irreligja, łć., brak religji, bezbożność.
Irreligijny, łć., niereligijny.
Irrezolucja, łć., niezdecydowanie, brak pewności.
Irrupcja, łć., napad, najście, wtargnięcie, włamanie się.
Iryd, gr., pierwiastek metaliczny z gromady platynowej.
Irydektomja, gr., operacja chirurgiczna wycięcia tęczówki.
Irydenta — p. Iredenta.
Irygacja, łć., sztuczne nawodnianie łąk.
Irygator, łć., przyrząd do skrapiania; przyrząd do zlewania płynami chorych części ciała lub do wprowadzania ich wewnątrz jam ciała ludzkiego (fig.).
Irys — p. Iris.
Irytacja, łć., rozdrażnienie, podrażnienie nerwów; drażliwość.
Irytować, łć., drażnić, rozdrażniać, jątrzyć; i. ś., wpadać w rozdrażnienie, w irytację, jątrzyć ś.
Iryzacja, łć., gra barw tęczowych w starych szybach okiennych, w bańce mydlanej, w masie perłowej, tkaninach jedwabnych i t. p.
Isagoga, Isagogika, gr., wstęp, wiadomości przygotowawcze do nauki obszerniejszej.
Ischjas, Iszjas, gr., scjatyka, newralgja nogi, cierpienie nerwu kulszowego.
Iskać, szukać we włosach robactwa.
Iskierka, zdr. od Iskra, mała iskra; przen., odrobina, krzta; w bot., roślina: aster zaleśny.
Iskra, Skra, cząsteczka żarząca się palącego się ciała, wylatująca w powietrze; i. elektryczna = wyładowanie elektryczności, nagromadzonej w przewodniku, w kształcie iskry (fig.); przen., przebłysk (przygasić pożar w is-
