ga bezpodstawna, tumult, panika; roślina z rodziny złożonych, głowacz, czartopłoch (fig.).
Popłóczki, Popłóczyny, pomyje, zlewki, woda, w której myto a. popłókiwano naczynia.
Popłód, łożysko wraz z pępowiną i błonami płodowemi.
Popłynąć, płynąc, udać ś. dokąd, odpłynąć, podążyć dokąd wpław a. na łódce, okręcie i t. d.; o cieczach: polać ś., potoczyć ś.
Popo-, Popod-, czasowniki niedokonane, połączone z temi przyimkami, przybierają znaczenie dokonanych i oznaczają czynność, stosowaną wielokrotnie względom jednego przedmiotu albo osoby, lub też względem wielu przedmiotów a. osób kolejno, nie podajemy więc ich poniżej, odsyłając do tychże czasowników niezłożonych z temi przyimkami, we właściwych miejscach alfabetu, np. popochylać, popolewać, popodnosić, popodcinać, popodwyższać itd.
Popod, przyim., p. Pod.
Popoić, wielu spoić.
Popojutrze, dzień następujący po dniu pojutrzejszym, przysł., dnia następnego po pojutrzu.
Popolaczyć, spolaczyć (o wielu); p. ś., spolaczyć ś. (o wielu).
Popolszczyć, spolszczyć (wielu).
Popołogowy, następujący po połogu, wynikający z połogu.
Popołudnie, czas popołudniowy, poobiedzie.
Popołudniować, użyć odpoczynku południowego.
Popołudniowy, zdarzający się, przypadający po południu, poobiedni.
Poporodowy, występujący po porodzie.
Poposuwać, posunąć.
Popowicz, syn popa.
Popowstaniowy, który zdarzył ś. po powstaniu, następujący po powstaniu.
Popowstwo, urząd, stan popa; plebanja, mieszkanie popa.
Popółnocny, przypadający, zdarzający ś. po północy.
Poprawa, poprawianie, naprawianie, naprawa, ulepszanie, doprowadzanie do lepszego stanu; poprawianie samego siebie, poprawienie ś., wyrzeczenie ś. błędów, wstąpienie na drogę obowiązkowi cnoty; reparacja, restauracja, melioracja; dom p-y — p. Poprawczy.
Poprawczy, zajmujący ś. poprawianiem, przeznaczony do popraj wiania, umoralniania; dom p., więzienie p-e, instytut p. = mające na celu poprawę i umoralnienie i przestępców.
Poprawdzie, przysł., mówiąc prawdę, powiedziawszy prawdę, co prawda, istotnie, serjo, w samej rzeczy, bez żartu, rzeczywiście; p.? = istotnie?, czyż to prawda?, czy być może?, czy podobna?
Poprawiacz, ten, który co poprawia, poprawca.
Poprawiać, dok. Poprawić; naprawiać, polepszać, przywodzić do stanu lepszego, należytego, doskonalić, reparować, restaurować; uszlachetniać, nawracać, naprowadzać na drogę cnoty i obowiązków, podnosić pod względem moralnym, prostować błędy, omyłki, usuwać je; ustawiać, doprowadzać do porządku, lepiej układać; w piecu = ażeby ś. lepiej paliło; powtarzać, powtarzając polepszać, jeszcze raz robić co lepiej, wetować, nagradzać; p. rasę = uszlachetniać; iron., pogarszać, gorzej zrobić; p. ś., ulepszać ś., polepszać ś., zmieniać ś. na lepsze; stawać ś. lepszym, wchodzić na lepszą drogę, opamiętywać ś., porzucać błędy; siadać, układać ś. wygodniej; jeszcze raz coś lepiej
