Półwyrób — p. Półprodukt.
Półwysep, część lądu, z jednej strony stykająca ś. z lądem stałym, a z pozostałych oblana wodą (f.).
Półwyspowaty, podobny do półwyspu.
Półwyścigowy, w części zastosowany do wyścigów: rower p.
Półwyżeł, wyżeł mieszaniec.
Półzakonny, przez pół zakonny, w połowie mniszy.
Półzamkowy, gwóźdź dwa razy krótszy od zamkowego.
Półzbroja, zbroja niecałkowita.
Półzbrojny, przez pół uzbrojony.
Półzdziczały, w połowie zdziczały.
Półzegarze, dawny zegar, na którym było oznaczonych 12 godzin, w odróżnieniu od t. zw. całego zegara, mającego 24 godziny na tarczy.
Półzgniły, na połowę zgniły.
Półziemny, Półziemski, w połowie należący do ziemi, półniebieski, połniebiański; śródziemny.
Półzłotek, Półzłotówka, pół złotego polskiego = 15 gr; moneta tej wartości.
Półzmrok, zmrok niezupełny, półcień.
Półzwierzę, człowiek o cechach zwierzęcych.
Półzwiędły, prawie zwiędły.
Półzwycięstwo, zwycięztwo nie całkowite, niezupełne.
Półżałoba, ubranie żałobne, noszone po przeminięciu terminu grubej żałoby, żałoba niezupełna.
Półżart, żart połowiczny; p-em = niezupełnie serjo.
Półżołnierski, w części żołnierski, jakby żołnierski.
Półżona, niby żona.
Półżupan, Półżupanik, krótki żupan.
Półżywy, ledwie żywy, półmartwy, prawie umarły.
Póty — p. Potąd; dotąd, póki.
Późna, w wyrażeniu do p. = do późnej pory, do późnej godziny.
Późniak, człowiek, który ś. często opóźnia, opóźniający ś., maruda, nuda; dziecko, urodzone ze starych rodziców.
Późnić, opóźniać, spóźniać, zwlekać, ociągać; p. ś., opóźniać ś., spóźniać ś, przybywać zapóźno, poniewczasie; zwlekać z przybyciem, bałamucić, marudzić; o zegarku: wskazywać czas wcześniejszy niż jest, iść zbyt wolno.
Później, potem, następnie.
Późno, przysł., niewcześnie, o późnej porze, o późnym czasie; po niewczasie, po terminie.
Późnoletni, dotyczący lat późniejszych, przyszłych.
Późny, nierychły, niewczesny, za późny, spóźniony; nie we właściwym terminie przypadający, przychodzący: p-a jesień, p-a noc, p-a pora; p. czas; p. obiad; p. wieczór; p-a starość = głęboka.
P. p. skr. — p. Per procura (prokura) = z pełnomocnictwa.
Pra-, w połączeniu z innemi wyrazami oznacza dalekiego przodka, np. pramacierz, praczłowiek, prasłowiański, pragiermański, a. coś bardzo dawnego, np. prawiek, praświat, prastarym
Prababczyn, stanowiący własność prababki, właściwy prababce.
Prababka, Prababula, matka babki a. dziadka; przen., kobieta-przodek, kobieta dawna,
Prabóg, ojciec bogów.
Praca, zastosowanie sił fizycznych a. moralnych dla wykonywania. rzeczy pożytecznych, robota, zajęcie, zawód, zatrudnienie: p. fizyczna, umysłowa, ciężka, moralna; wziąć ś., zasiąść do p-y, p. niewdzięczna, próżna, daremna p. = nie dająca należytych owoców, szukać p-y = zajęcia; trud, mozół, wysiłek duży w celu osiągnięcia
