Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/365

bać; grzebiąc przetrząsać, przeszukiwać; grzebiąc przegarniać.

 Przegrzewać, dok. Przegrzać; zanadto ogrzewać; psuć przez zbyteczne nagrzewanie; para przegrzana = ogrzana wyżej temperatury wrzenia.

 Przegrzmieć — p. nied. Przegrzmiewać.

 Przegrzmiewać, dok. Przegrzmieć; przestawać grzmieć, skończyć grzmieć; ucichnąć.

 Przegub, Przeguba, miejsce, gdzie ś. co przegina, przegięcie, staw: p. w łokciu, w nodze; zwój, splot, krąg; klin; w gram., ostatnia spółgłoska osnowy wyrazu przed jego końcówką.

 Przegubiak, roślina z gromady grzybów, z rzędu drozd żaków.

 Przegubiatek, rodzaj mięczaka.

 Przegubie, górna część stopy z wierzchu, podbicie.

 Przegubny, Przegubowy, odnoszący ś. do przegubów, mający przeguby; dający ś. przeginać.

 Przegwar, silny gwar.

 Przegwarzyć, czas jakiś strawić na gwarzeniu, przegawędzić, przegadać.

 Przegwizdywać, dok. Przegwizdać; gwizdać raz po raz; przewiewać, przejmować nawskroś wiatrem; wyśmiewać, wykpiwać, wyszydzać.

 Przehandlować, przez jakiś czas handlować, sprzedać za byle co, zmarnować, przefrymarczyć; zamieniać niekorzystnie.

 Przeharować, naborykać s. z losem, przemęczyć ś., przebiedować.

 Przehasać, stracić czas tańcząc, skacząc; przeżyć swobodnie, bez troski; strwonić mienie.

 Przehelenizować się, przerobić ś. na Greka.

 Przeholować, przeciągnąć statek rzeką pod wodę; przen. przesadzić, przebrać miarę, zagalopować ś., za wiele sobie pozwolić.

 Przehuczeć, przestać huczeć; przekrzyczeć, zagłuszyć kogo krzycząc; stracić mienie przez życie huczne.

 Przehulać, stracić czas na hulance, przemarnować na hulankach, przepuścić, roztrwonić hulając.

 Przehultaić, stracić czas na hultajstwie, na próżniaczce; roztrwonić, zmarnować na hultajstwie.

 Przeidealizować, przedstawić, wyobrazić sobie kogo a. co w świetle zbyt pochlebnym.

 Przeinaczać (się), dok. Przeinaczyć (się); nadawać komu, czemu (sobie) inny kształt, przekształcać (ś.), przeobrażać (ś.); odmieniać, zmieniać czyjś (swój) wygląd, pogląd, robić (ś.) innym.

 Przeinatka, roślina z gromady paprotników.

 Przeistaczać (się), dok. Przeistoczyć (się); przemieniać (ś.) w inną istotę, nadawać komu, czemu (sobie) inny kształt, przetwarzać (ś.), przeobrażać (ś.).

 Przeistoczenie, zmiana jednej istoty w drugą, przeobrażenie: p. chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusową w Przenajświętszym Sakramencie = transsubstancjacja.

 Przejadać, dok. Przejeść; przegryzać, przeżerać, przetrawiać: zjadać trochę, przekąsywać; trwonić, przepuszczać majątek na jedzenie; p. ś., przebierać miarę w jedzeniu, jeść za dużo, obżerać ś.; przen., przykrzyć ś., nudzić ś. z powodu częstego powtarzania ś.

 Przejaskrawić, zrobić zbyt jaskrawym.

 Przejasny, bardzo jasny.

 Przejaśniać, dok. Przejaśnić, być: przenikniętym światłem; robić; przejrzystym; p. ś., stawać ś. jaśniejszym, wypogadzać ś., przecierać ś.

 Przejaśniony, który stał ś. jasnym a. jaśniejszym; rozjaśniony,