Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/684

Ta strona została przepisana.

Siennica, skład, stodoła na siano; stóg siana.

Sienniczek, mały siennik; ten, co sprzedaje siano.

Siennik, wór płaski, podłużny, słomą lub sianem wypchany, do leżenia na nim, materac z siana a. słomy.

Sienny, właściwy sieni; odnoszący ś. do siana.

Sień, kurytarz, przechodzący przez całą szerokość chaty a. dworu, obszerne miejsce na parterze domu, z którego prowadzą drzwi a. schody do izb mieszkalnych a. mieszkań i innych pomieszczeń; przedsionek, westybul.

Siepacki, Siepaczy, dotyczący siepacza.

Siepacz, kat, oprawca, ceklarz, zbir.

Siepać, dok. Siepnąć; szarpać, targać, szamotać, rwać kim, czym, krajać, siekać, rznąć; wyciągać nitki z tkaniny, skubać; przen., obmawiać, szkalować; s. ś., bić ś., rznąć ś., szarpać ś., pasować ś., mocować ś., tarmosić ś., rzucać ś.

Siepnąćp. nied. Siepać.

Siepota, roślina z rodziny siepowatych.

Siepowate, rodzina roślin jednoliściennych.

Sierbszczyzna, p. Serebszczyzna.

Siercik, gatunek mola.

Siercisty, ostry, szorstki.

Sierćp. Sierść.

Sierdzić, gniewać, złościć, drażnić, jątrzyć; s. ś., gniewać ś., srożyć ś., srożeć; nie masz ś. o co s., a. swarzyć = niewielka szkoda.

Sierdzistość, skłonność do gniewu, gniewliwość, opryskliwość, zapał, żarliwość.

Sierdzisty, skory do gniewu, gniewliwy, opryskliwy, zapalczywy; żarliwy, gorliwy, pełny zapału.

Sierdziście, przysł., gniewnie, gorliwie; z zapałem, żarliwie.

Siermięga, proste wiejskie, samodziałowe sukno, ubranie chłopskie, z tego sukna uszyte, sukmana, gunia.

Siermiężka, mała siermięga.

Siermiężnik, człowiek, zwłaszcza chłop, ubrany w siermięgę; wieśniak, włościanin.

Siermiężny, odnoszący ś. do siermięgi, właściwy na siermięgę; ubrany w siermięgę.

Sierocić, czynić kogo sierotą, pozbawiać rodziców a. dzieci, osamotniać; pozbawiać dziedzictwa, czynić ubogim.

Sierocieć, stawać ś. sierotą, tracić rodziców a. dzieci.

Sieroctwo, stan sieroty, osierocenie; przen., stan człowieka opuszczonego, zapomnianego przez wszystkich, osamotnienie; zbior., sieroty.

Sierocy, dotyczący sieroty, właściwy sierocie.

Sierota, dziecko, któremu umarli oboje rodzice lub jedno z nich; ojciec lub matka, osierociali po stracie dzieci; wdowiec a. wdowa; człowiek biedny, opuszczony.

Sieroteczka, Sieroteńka, Sierotka, zdr. od Sierota.

Sierp, narzędzie do żęcia w kształcie półksiężyca (f.); przedmiot w kształcie sierpa.

Sierpień, ósmy miesiąc roku.

Sierpik, Sierpnik, roślina z rodziny złożonych (fig.); mały sierp.

Sierpnica, roślina z rodziny baldaszkowych.

Sierpniowy, właściwy sierpniowi, przypadający w sierpniu.

Sierpniówka, wycieczka zamiejska, urządzana w sierpniu.