srebro; wiek s., według podań greckich okres, który nastąpił po wieku złotym, i w którym ludziom na ziemi było gorzej, niż w wieku złotym; s-e wesele = obrząd i uroczystość dwudziestopięcioletniego jubileuszu małżeństwa; moja s-a = przemówienie pieszczotliwe do kobiety.
Srebro, minerał z gromady pierwiastków, z rzędu metali ciężkich: białe s. = białokrusz; kocie s. = muskowit, minerał z gromady sylikoidów; nowe s. = najzylber, stop miedzi i cynku; s. rogowe = minerał z gromady solowców; żywe s. = rtęć, merkurjusz, minerał z gromady pierwiastków, z rzędu metali ciężkich; s. malarskie, listkowe, książeczkowe, płatkowe = srebro rozklepane na cieniutkie warstewki; s. malarskie = farba, złożona z cyny, bizmutu i merkurjuszu; pieniądze, monety srebrne, bilon srebrny; wyroby, naczynia ze srebra; połysk srebra
Srebrobłyszcz, błyszcz srebra.
Srebrodajny, Srebronośny, obfitujący w srebro, zawierający w sobie srebro.
Srebrodźwięczny, Srebrodźwięki, wydający dźwięk srebra.
Srebrogłów, Srebrnogłowie, materja jedwabna, przetykana srebrem.
Srebrolubstwo, chciwość srebra, żądza zbogacenia ś.
Srebronośny — p. Srebrodajny.
Srebropłynny, płynący srebrem.
Srebrowaty, nieco zbliżony do srebra, podobny do srebra.
Srebrowy, odnoszący ś. do srebra.
Srebrzan, roślina z rodziny owełkowatych.
Srebrzany — p. Srebrny.
Srebrzeć, Srebrzyć się, błyszczeć jak srebro, być podobnym do srebra.
Srebrzelina, roślina z rodziny kosaćcowatych.
Srebrzyć, powlekać srebrem, posrebrzać, nadawać blask srebra, oblewać srebrzystym blaskiem; s. ś., mieć blask srebra, być podobnym do srebra.
Srebrzysto — p. Srebrzyście.
Srebrzysty, obfity w srebro, zawierający w sobie srebro, błyszczący na podobieństwo srebra; dźwięczny, metaliczny: głos s.
Srebrzyście, Srebrzysto, przysł., jak srebro, podobnie do srebra; dźwięcznie.
Srebrzyścieć, stawać ś. srebrzystym, połyskiwać jak srebro.
Sredzina, miejsce wewnętrzne, środkowe, środek.
Sreżoga, Srężoga, Srzeżoga, blask, błyszczenie, mgła błyszcząca.
Sroczę, pisklę sroki.
Sroczka, mała, młoda sroka; miła, żywa, wesoła dziewczyna, szczebiotka; klacz maści srokatej.
Sroczy, odnoszący ś. do sroki, właściwy sroce.
Srodze — p. Srogo.
Srogi, straszny, surowy, okrutny, przerażający, okropny, ostry, nieużyty, nieludzki, nielitościwy; ciężki, nieznośny, dotkliwy, bolesny, fatalny; ogromny, olbrzymi, haniebnie wielki, okrutnie duży, niezmierny.
Srogo, Srodze, przysł., okrutnie, nielitościwie, strasznie, boleśnie; wielce, niezmiernie.
Srogość, surowość, okrucieństwo; dokuczliwość; niezmierność.
Sroka, ptak wróblowaty z rodziny kruków (fig.); nie wypadł s-e z pod ogona = nie jest byle jakiego rodu, nie byle kto.
Srokaciny, pstre cętki, plamy.
Srokacz, Srokosz, koń lub wół srokaty, pstry; przen., człowiek szpakowaty.
