Stronnik, człowiek, stojący po czyjejś stronie, zwolennik czyj.
Stronność — p. Stronniczość.
Stronny, Stronniczy, nie bezstronny, nie objektywny, niesprawiedliwy, parcjalny, kierujący ś. pewnemi upodobaniami a. korzyścią własną.
Stront, Stroncjum, łć., metal lekki, barwy żółtej (nazwa od wsi w Szkocji, gdzie był najpierwej odkryty).
Strop, sufit, powała, stołowanie, sklepienie; wewnętrzna strona dachu (f.); s. niebieski = firmament nieba; w te s-y = natychmiast.
Stropić, zrobić tak, że ktoś straci trop, ślad: zbić z tropu; odnaleźć po tropie, wytropić; przen., zmieszać, zdetonować, zaambarasować, zbić z pantałyku; s. ś., zmieszać ś., zdetonować ś.; zaambarasować ś.
Stropić się, wisieć wysoko nakształt stropu; tworzyć strop z siebie, sklepić ś.
Stropowy, dotyczący stropu.
Stroskać, przyprawiać o troskę, strapić, zgnębić, zmartwić, znękać, przygnębić.
Stroskany, zmartwiony, złamany na duchu, znękany kłopotami.
Stroszyć, zebrać na kupę, nagromadzić, ażeby sterczało, mierzyć ponad miarę — p. Nastroszyć.
Strożyć — p. Sterczeć.
Strożyny (-yn), sztuki drzewa iglastego, służące na słupki do kominów z chróstu i gliny wylepionych, w wiejskich chałupach.
Strój, piękny, bogaty, zbytkowny ubiór, szata strojna; układ, porządek, sposób; s. na konia = rząd; modła, wzór, manjera, tryb, sposób; właściwe nastrojenie instrumentu muzycznego, tak iż wydaje ton należyty; s. bobrowy = wydzielina wysuszona pewnych gruczołów bobra.
Strójka, roślina — p. Przewdziękla.
Strójkowate, rodzina roślin jednoliściennych, przewdzięklowate.
Stróż, człowiek, strzegący czego, pilnujący kogo, strażnik: s. ogrodowy, s. nocny, s. drogowy, = dróżnik, s. ogniowy = strażak; s. więzienny; s. domowy a. kamieniczny = człowiek, pilnujący porządku w kamienicy, na podwórku, spełniający też najniższe funkcje policyjne; obrońca, opiekun; s-owie grobu Chrystusowego = zakon Templarjuszów; s. praw = sędzia; s. domowy = parobek do najniższych posług; s. szkolny = robiący porządki w gmachu szkolnym, palący w piecu, wymierzał też dawniej karę cielesną uczniom, kalefaktor; s. u wozu = sworzeń; mały kopiec graniczny, usypany w blizkości większego, narożnego kopca; słupek kamienny a. drewniany, których pewna ilość wkopuje ś. w ziemię wzdłuż budowli a. przy drzwiach, dla ochrony bramy i muru.
Stróża, obowiązki stróża, stróżowanie, pilnowanie; powinność strażnicza kmieci, odbywających kolejno straże w dworach pańskich; kolejne zostawanie we dworze kobiety a. mężczyzny dla pomagania w pracy służbie dworskiej, np. przy doglądaniu obory, drobiu, udoju mleka i t. p.
Stróżak, syn stróża.
Stróżka, forma żeńs. od Stróż; żona stróża; pilnowanie, stróżowanie.
Stróżliwy, baczny, przezorny, oględny; dobrze strzegący, pilny w stróżowaniu, gorliwy w pilnowaniu.
Stróżostwo, obowiązki stróża; zbior., stróż z żoną.
