bić z czego, widnieć w czym, pałać: gniew s-a mu z oczu; o drzewie, o roślinie: dostawać nowych pędów, rosnąć szybko w górę; s. daleko myślą, marzeniem = wybiegać myślą, sięgać, bujać; s. oczami = zerkać, strzyc, słodkie oczy robić; s. do nieba modlitwami = zanosić modlitwy gorące; strzeliło mu coś do głowy = przyszło do głowy, ubrdało ś; bąki s. = nic nie robić, marnować czas na bezmyślnym włóczeniu ś., bezczynności; s. kogo, co, zabijać strzałami z broni palnej, polować na co; s. ś., pojedynkować ś. na broń palną.
Strzelaki, drwa opałowe świerkowe, trzaskające w czasie palenia ś. na kominie; węgielki drobne, które z powyższych drzew wpadają w garnki, zanieczyszczając potrawy.
Strzelanina, ciągłe strzelanie, częste wystrzały.
Strzelba, przyrząd do wyrzucania pocisków za pomocą materji wybuchowej, broń palna, fuzja; zbiór., żołnierze, uzbrojeni w strzelby, strzelcy, strzelanina, strzelanie.
Strzelbeczka, mała strzelba.
Strzelbica, wielka, niezgrabna strzelba.
Strzelbina, Strzelbinka, marna, licha, strzelba.
Strzelbisko — p. Strzelba.
Strzelbka, mała strzelba.
Strzelbmajster, Strzelbmistrz, rzemieślnik, wyrabiający strzelby, puszkarz.
Strzelbonosiec, niewolnik a. służący, niosący za myśliwcem broń podczas polowania.
Strzelbowy, odnoszący ś. do strzelby.
Strzelcowa (-ej), żona strzelca.
Strzelczy, Strzelecki, odnoszący ś. do strzelca, do strzelania: koń s. koń strzelca w dawnej jeździe polskiej.
Strzelczyk, młody strzelec; chłopiec do posługi przy myśliwym; ryba cierniopromienna, łuskopłetwa, pospolita na wyspie Jawie (fig.).
Strzelczyni, Strzelczyna, forma żeńska od Strzelec.
Strzelec, człowiek, umiejący strzelać; myśliwy, myśliwiec; żołnierz pieszy a. konny, którego zadaniem jest strzelać do nieprzyjaciela, karabinjer, jegier; artylerzysta, puszkarz; strażnik części lasu, leśnik, lasowy, gajowy; służący, oficjalista, którego obowiązkiem jest dostarczanie zwierzyny na stół pański; człowiek do posługi, lokaj, zwłaszcza do stania za pojazdem; jedna z konstelacji zodjakowych (fig.); gatunek węża.
Strzelecki — p. Strzelczy.
Strzelectwo, sztuka łowiecka, łowiectwo, myśliwstwo.
Strzelica — p. Strelicja, Strzałka.
Strzelić — p. nied. Strzelać.
Strzeliga, roślina z rodziny borowicowatych.
Strzeligłóg, roślina z rodziny arnotowatych, strzeligłożyna, zatarń.
Strzelisty, obfitujący w strzały, ze strzał zrobiony; mający podobieństwo do strzały: szybki, jak strzała, ostry, przeszywający, jak strzała; wybujały, smukły, wysmukły, smagły, wyniosły; wzniosły, szczytny; wzbijający ś. w górę nakształt pocisku a. strzały; gorący, żarliwy.
Strzeliście, Strzelisto, przysł. od Strzelisty.
Strzeliwo, amunicja.
Strzelne (-ego), opłata za strzelanie, za prawo polowania na czyim gruncie.
