Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/827

Ta strona została przepisana.

Sukienniczy, odnoszący ś. do sukiennika a. sukiennictwa; glina s-a = suknowalska, folarska, foluszowa.

Sukiennik, rzemieślnik, wyrabiający sukno, fabrykant sukna; kupiec, sprzedający sukno; gatunek móla, suknowiec.

Sukienny, wyrobiony z sukna; dotyczący sukna; zawierający sukno; służący do wyrobu sukna.

Sukkub, łć., jeden ze złych duchów.

Sukmana, Sukman, tur., prosta kapota chłopska, z grubego sukna, siermięga (fig.).

Sukmanka, tur., mała sukmana.

Sukmanowy, Sukmanny, tur., odnoszący ś. do sukmany.

Suknia, ubranie, odzież, szata, ubiór, strój; ubranie kobiece; sierść na zwierzu; opierzenie na ptaku; powłoka zewnętrzna; s. duchowna = symbol stanu duchownego; przywdziać s-ę duchowną = zostać księdzem a. zakonnikiem.

Sukniarka, szwaczka, szyjąca specjalnie suknie damskie.

Sukniowy, Sukniany, odnoszący ś. do sukni a. sukien.

Suknisko, niezgrabna suknia; ordynarne sukno.

Sukno, tkanina wełniana; schować co pod s. = odłożyć jaką sprawę dla opóźnienia jej a. zupełnego udaremnienia.

Suknowalski, służący do walenia sukna: ziemia, glina s-a = folarska, foluszowa, odejmująca tkaninie tłuszcz.

Suknowiecp. Sukiennik.

Sukulencja, łć., pełność (soków), pożywność.

Sukurować, łć., przychodzić z pomocą.

Sukurs, łć., pomoc, zasiłek, odsiecz.

Sukursować, łć., wspomagać, dawać pomoc, posiłkować.

Sulfaty, łć., siarczany, sole kwasu siarczanego.

Sulfuracja, łć., łączenie siarki z innym ciałem.

Sulica, broń używana w dawn. jeździe polskiej, rohatyna.

Sulki, ang., mały wózek wyścigowy na dwóch kołach, zaprzęgany w jednego konia (fig.).

Sulówka, rodzaj strzelby myśliwskiej.

Sulpiter, łć., noszący chorągiew żałobną bracką na pogrzebie.

Sułtan, arab., cesarz mahometański, turecki, tytuł monarchy na Wschodzie.

Sułtana, arab., rodzaj sukni kobiecej — p. Sułtanka.

Sułtanat, arab., panowanie i rządy sułtana, godność sułtana.

Sułtanie, Sułtanin, arab., syn sułtana.

Sułtanka, Sułtanica, Sułtana, arab., żona, nałożnica, siostra, córka a. krewna sułtana; w lm., s-ki, gatunek rodzynków.

Sułtański, Sułtanowski, arab., odnoszący ś. do sułtana, właściwy sułtanowi; s-ie rodzynki = jasnożółte rodzynki bez pestek.

Sum, ryba członkopromienna, sumowata (f.); s. elektryczny = takaż ryba, uzbrojona przyrządem elektrycznym; przen., chodzi, jak s. = milczący, nasępiony, zadumany, zmarszczony.

Suma, łć., wielkość, która jest równa kilku innym, razem wziętym; rezultat dodawania; ogół, zebranie w całość; ilość pieniędzy wyrównywająca cenie jakiego przedmiotu a. cenie jakiej pra-