Sylurska formacja = w gieologji najstarsza warstwa pokładów trzeciorzędowych skorupy ziemskiej, składająca ś. z piaskowców, szarej waki i łupku gliniastego, zawiera szczątki istot morskich.
Sylwan, łć., w mitologji rzymskiej bożek leśny; tytuł czasopisma o gospodarstwie leśnym.
Sylwanit, gr.. minerał z rzędu siarczanów, którego kryształy układają ś. w kształty pisma.
Sylwestrowski, odnoszący ś. do dnia i św. Sylwestra (31 grudnia), wigilji Nowego Roku: bal s.; noc s-a = z 31 grudnia na 1 stycznia.
Sylweta, Sylwetka, fr., rysunek osoby lub przedmiotu w profilu, zrobiony czarno (fig.) czarny rysunek profilu, zdjęty z cienia, odbitego przy świetle lampy lub świecy; rysunek, wykrojony z czarnego papieru; szkicowa charakterystyka danej osoby.
Sylwetnik, motyl dzienny z rodziny bielinków (fig.).
Sylwin, łć., minerał, dość często w naturze spotykany, chlorek potasu.
Syłać, posyłać wielokrotnie.
Syłka, zesłanie w dalekie strony, wygnanie, deportacja, zsyłka.
Symachja, gr., związek zaczepno-odporny, związek ku wspólnej obronie.
Symara, pers., rodzaj długiej sukni męskiej.
Symbjotyczny, grodnoszący ś. do symbjozy, polegający na symbjozie.
Symbjotyka, gr., nauka o wspólnym pożyciu istot różnych w świecie zwierzęcym, roślinnym.
Symbjoza, gr., współżycie dwu lub więcej gatunków roślinnych lub zwierzęcych a. roślinnych ze zwierzęcemi, polegające na podstawie przysług wzajemnych, zazwyczaj na wymianie soków odżywczych.
Symbol, gr., znak, godło, zmysłowe wyobrażenie pojęcia; s. chemiczny = znak umówiony, złożony z początkowych liter łacińskich nazw pierwiastków chemicznych, służący do oznaczenia tychże pierwiastków; s. wiary = wyznanie wiary, godło wiary.
Symbolicznie, gr., jako symbol, pod przenośnią, obrazowo, pod figurą, alegorycznie.
Symboliczny, gr., uzmysławiający pojęcia oderwane za pomocą znaków widocznych, osłonięty, ukryty pod symbolem, alegoryczny; s-e księgi = pisma, uznane przez Kościół, zawierające treść nauki tego Kościoła.
Symbolika, gr., nauka, zajmująca ś. wykładem i objaśnieniem znaków i godeł religijnych pod względem historycznym, dogmatycznym i liturgicznym.
Symbolista, gr., poeta a. malarz, uprawiający w swych utworach symbolizm.
Symbolizm, gr., w poezji i w malarstwie sposób wywoływania wrażeń nie wprost, lecz pośrednio, za pomocą innej, odrębnej rzeczy; kierunek mistyczny.
Symbolizować, gr., przedstawiać za pomocą symbolu.
Symbologja, łć., nauka o oznakach choroby.
Symetrja, gr., równomiernoć, harmonijny układ pojedyńczych części pewnej całości pod względem wielkości, kształtu, liczby; stosunek wzajemny części do siebie i do całości taki, że szczegóły zawarte w tych częściach są w jednakowy sposób ułożone względem siebie i względem całości (fig.).
