do poziomu a. w kierunku prostopadłym do osi widzenia, obszerny, rozległy, zajmujący znaczną przestrzeń; gdzieś na s-im świecie = daleko; przestronny; luźny, nie obcisły; zajmujący znaczną przestrzeń od skraju do skraju, nie ciasny, nie wązki, obszerny, rozległy; zabierający wiele czasu, rozwlekły: opowiadać co s-mi słowy; wielki, liczny.
Szeroko, Szeroce, przysł. od Szeroki; o tym pisał s. = dużo, obszernie; rozwodzić ś. nad czym s. = dużo o tym mówić, pisać, dyskutować; s. o tym król Dawid pisał = niewiadomo jeszcze, co ś. może zdarzyć, to jeszcze bardzo niepewne.
Szerokoboczny, mający boki szerokie.
Szerokobrzmiący, rozgłośny.
Szerokodzioby, mający dziób szeroki, otwierający ś. szeroko.
Szerokogębny, mający gębę szeroką, dużo gadający.
Szerokogłowy, mający głową szeroką.
Szerokokołowy, szerokotorowy, o kołach szeroko rozstawionych.
Szerokoliści, Szerokolistny, mający liście szerokie.
Szerokołby, mający łeb szeroki.
Szerokonosy, mający nos szeroki; w lm., s-e, podrząd małp.
Szerokopiersi, mający piersi szerokie.
Szerokopleczny, Szerokopleczy, mający plecy szerokie.
Szerokopyski, mający pyski szerokie.
Szerokoramienny, mający ramiona szerokie, rozgałęziony, rosochaty.
Szerokosiężny, daleko sięgający, rozległy.
Szerokosłynny, szeroko, daleko słynący, rozgłośny.
Szerokostopy, mający stopę szeroką.
Szerokość, jeden z trzech wymiarów bryły; rozciągłość w kierunku równoległym do poziomu a. prostopadłym do osi widzenia; s. gieograficzna — odległość danego miejsca od równika, odmierzana na południku: s. północna i południowa; s. ciał niebieskich = odległość ich od ekliptyki: s. północna i południowa.
Szerokotorowy, mający szeroki tor: kolej s-a.
Szerokotwarzy, mający twarz szeroką.
Szerokousty, Szerokowargi, mający usta a. wargi szerokie.
Szerokowładny, władający szeroko, ten, którego władza rozciąga ś. daleko
Szerokozrosły, rozrosły, barczysty.
Szerpentyna, łć. — p. Serpentyna.
Szerszeń, owad błonkoskrzydły z rodziny żądłówek (fig.); człowiek opryskliwego charakteru, człowiek złośliwy, zjadliwy; pogardliwa nazwa, dawana szlachcie zaściankowej, która służbowała u Radziwiłłów, z powodu czarno żółtej barwy mundurów.
Szerszy, stopień wyższy od Szeroki.
Szerściasty, mający obfitą, gęstą szerść.
Szerść — p. Sierść.
Szeryf, arab., wyższy urzędnik municypalny w Anglji, spełniający obowiązki sądownicze i policyjne w obwodzie swego hrabstwa; książę arabski, pochodzący od Mahometa; rządca Mekki.
Szerz, szerokość; w s. = na szerokość, w kierunku szerokości, otwór rozwarty.
Szerza, Szerzawa, szerokość.
Szerzyciel, krzewiciel, apostoł, propagator.
