Szparka, mała, wązka szpara; otwór mikroskopijny w naskórku liścia u roślin, służący do przeprowadzenia dwutlenku węgla z powietrza wewnątrz ciała roślinnego (fig.).
Szparkasa, nm., kasa oszczędności.
Szparki, bystry, szybki, prędki, żwawy, raźny.
Szparkopióry, szybko latający.
Szparkość, żwawość, prędkość, szybkość, bystrość, lotność.
Szparować, cienkie sztrychy kolorowe ciągnąć przy brzegach (u lakiernika); zatykać w stosie węglarskim szczeliny cienkim i krótkim drzewem; wybierać tło dokoła rysunku przy robieniu trawionki (u trawiacza).
Szparzysty, mający jedną a. więcej szpar.
Szpas, nm., żart.
Szpat, nm., chorobliwe drgawki tylnych nóg konia podczas chodu — p. Spat.
Szpatla, nm. — p. Szpachla.
Szpądrowa kość = kość promieniowa ramienia.
Szpąga — p. Szponga.
Szpecić, czynić szpetnym, potwornym, brzydkim, zniekształcać, oszpecać; mazać, plugawić, paskudzić; hańbić, bezcześcić.
Szpek, nm., słonina; przen., otyłość; robota łatwa, a zyskowna; w druk., puste miejsca w arkuszu, stronice a. ich części, które liczą ś. zecerowi, jak całe kolumny.
Szpencer, ang., p. Spencer.
Szpera, nm., w Galicji napiwek dla stróża, otwierającego bramę w nocy lokatorowi.
Szperacz, człowiek, lubiący robić poszukiwania naukowe w biblijotekach, szperać w archiwach dokumentach i t. p.
Szperać, poszukiwać starannie czego, przetrząsać, badać co.
Szperanina, szperanie, poszukiwanie, szukanie staranne.
Szperka, Szpyrka, Spyrka, kawałek przysmażonej słoniny, skwarek; przen., skąpiec, sknera, dusigrosz, liczykrupa.
Szperować, Szperunkować, szperać, szukać starannie, przetrząsać; kłaść areszt na czyim majątku; szperunek czynić.
Szperownik, szperacz, badacz, poszukiwacz; taksator, komornik.
Szperunek, szperanie, poszukiwanie, badanie; areszt, położony na czyimś majątku, szacowanie majątku dla sprzedaży publicznej.
Szpetnica, Szpetnicka, paskudnica, kobieta szpetna.
Szpetnie, przysł., brzydko, szkaradnie, potwornie, paskudnie.
Szpetnieć, stawać ś. szpetnym, brzydnąć.
Szpetnik, mężczyzna szpetny, paskudnik, brzydal.
Szpetność, brzydota, potworność, szkaradzieństwo.
Szpetny, brzydki, wstrętny, paskudny, ohydny, szkaradny, odrażający, nieczysty, zaszargany; przen., wstrętny pod względem etycznym, niemoralny.
Szpic, nm., odmiana psa pokowego (fig.); koniec ostry czego.
Szpica, Śpica, nm., część przednia, wystająca; awangarda.
Szpicel, nm., gwarowa nazwa ajenta policji śledczej.
Szpichlerz, nm. — p. Śpichlerz.
Szpicpal, nm., walcowata sztuka drzewa na końcu zaostrzona, do wbijania w dno podwodne.
Szpicruta, nm., Szpicrózga, pręt, pokryty skórą, coraz cieńszy ku końcowi, używany do uderzenia psa, konia wierzchowego (fig.); podo-
