Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/479

wstrzymywać, trzymać w szrankach; z. komu grzechy = nie odpuszczać; z. ś., chronić ś. od upadku, ocalać ś. od zguby; wstrzymywać ś., hamować ś.

 Zadzierżawiać, dok. Zadzierżawić; wypuszczać w dzierżawę, wydzierżawiać; brać w dzierżawę.

 Zadzierżeć — p. nied. Zadzierżać.

 Zadzierżyciel, Zadzierżywacz, człowiek, który zadzierża, zatrzymuje kogo a. co.

 Zadzierżywać — p. Zadzierżać.

 Zadziesięciniać, dok. Zadziesięcinić, puszczać w dziesięcinę.

 Zadziewać, dok. Zadziać; wkładać co na wierzch czego; przeprowadzać co na tył czego; przen., umieszczać, chować, ukrywać, zarzucać co, tak że trudno znaleźć, zapodziewać; zatykać, zagradzać, zarabiać: z. otwór, dziurę; z. ś., być zadziewanym; przen., kryć ś. niewiadomo gdzie, tak że znaleźć nie można, podziewać ś., zarzucać ś., zawieruszać ś.

 Zadziobać — p. nied. Zadziobywać.

 Zadziobywać, dok. Zadziobać; zakłuwać dziobem na śmierć.

 Zadziora, ten, kto szuka sprzeczek z kim, kto ś. gniewa o lada rzecz — p. Zadra.

 Zadziorka, roślina zielna z rodziny ogórecznikowatych, lepnik.

 Zadziorek — p. Zadziora.

 Zadziorzysty — p. Zadzierżysty.

 Zadzior — p. Zadziora — p. Zadra.

 Zadziurawić, zacząć dziurawić, porobić dziury; zapełnić dziurami.

 Zadziw, zadziwienie, zadumienie, podziw.

 Zadziwiać, dok. Zadziwić; przejmować podziwem, sprawić niespodziankę, zastanawiać, zdumiewać kogo; z. ś., być przejętym podziwem, dziwić ś. czemu.

 Zdziwienie, rzecz. od Zadziwić; stan osoby, przejętej podziwieniem; zdziwienie, podziw, zdumienie.

 Zadzwonić, zacząć dzwonić, uderzyć w dzwon, w dzwonek; pociągnąć dzwonek, poruszyć dzwonkiem, zabrząkać czym; zabrząknąć, zadźwięczeć; zacząć wyrażać dźwiękiem, podobnym do głosu dzwonu; z. na kogo, przywołać go dzwonkiem.

 Zadźgać, Zadźgnąć, dźgając zaciąć, zabić, zakłuć.

 Zadźwięczeć, Zadźwięczyć, wydać dźwięk, brzęk, zacząć dźwięczeć.

 Zadźwigać, Zadźwignąć, dźwigając, zanieść do jakiego miejsca.

 Zadźwignąć, dźwigając zatrzymać, utrzymać — p. Zadźwigać.

 Zadżdżyć, zabrać ś. na deszcz, zwłaszcza dłuższy, padać (o deszczu).

 Zaelbiański, leżący zarzeką Elbą.

 Zaelektryzować, przepełnić energją elektryczną; wzruszyć, pobudzić kogo do czego.

 Zafajdać, zapaskudzić, zawalać kałem.

 Zafaktorować, wystąpić jako faktor, jako pośrednik przy jakiej tranzakcji, nastręczyć.

 Zafalować, o wodzie: wzburzyć, zacząć falować.

 Zafałdować, zakryć, zrobić fałdy, założyć fałdami.

 Zafałszować, domieszać do czego substancję inną, w celu nadania smaku lub wyglądu naturalnego, sfałszować co, podrobić.

 Zafantować, dać w zastaw, zastawić, jako fant, wziąć na co pożyczkę, jako na fant; zająć za dług sądownie czyjąś własność.

 Zafarbować — p. nied. Zafarbowywać.

 Zafarbowywać, dok. Zafarbować; pokrywać farbą, farbować z wierzchu; z. ś., pokrywać ś. farbą, pofarbowywać z wierzchu.

 Zafasować, fasując zająć, za-