Zakładnik, człowiek, dany w zakładzie w celu pewności wykonania i dotrzymania pewnych warunków a. zobowiązań.
Zakładny, dotyczący zakładu, założenia, fundacji: kapitał, fundusz z.; służący za podwalinę, fundamentalny.
Zakładowy, stanowiący własność zakładu naukowego, przemysłowego, handlowego, leczniczego itp.
Zakładziny (-in), uroczystość zakładania czego, np. kamienia węgielnego pod budowę.
Zakłopotać, nabawić kłopotu; z. ś., wpaść w ambaras, w kłopot.
Zakłopotanie, rzecz. od Zakłopotać; stan człowieka zakłopotanego, położenie, ambaras, kłopot.
Zakłopotany, wprowadzony w zakłopotanie, zaniepokojony, zaambarasowany.
Zakłosić się, zawiązać ś. w kłosy, rozrość ś. w kłosy.
Zakłócać, dok. Zakłócić; kłócąc, bijąc, mieszać; mieszać spokojność, niepokoić, ambarasować, kłopotać; zatrudniać, zainteresowywać, zajmować; kłótnią zapełniać.
Zakłócenie, rzecz. od Zakłócić; stan niespokojny, stan zamieszanej spokojności, zamieszanie, sprawiane czym niepokoju, swary, kłótnia.
Zakłóciciel, Zakłótnik, człowiek, który co zakłócił.
Zakłócić — p. nied. Zakłócać.
Zakłóć — p. Zakłuć.
Zakłówać — p. Zakłuwać.
Zakłuć — p. nied. Zakłuwać.
Zakłusać, Zakłusować, zacząć biec a. jechać kłusem.
Zakłuwać, Zakłówać, dok. Zakłuć, Zakłóć; ranić, zabijać kolącym, ostrym narzędziem: z. wieprza, wołu; z. ś., ukłuciem siebie ranić, odbierać sobie życie ostrym, kłującym narzędziem.
Zakmotrzyć (się), kmotrostwem połączyć (ś.), pokumać (ś.).
Zakneblować, zatkać, zawiązać kneblem.
Zakochać, kogo w kim = uczynić, że kto kogo pokocha; z. ś., powziąć miłość ku komu, rozkochać ś. w kim.
Zakochana, która ś. zakochała; rzecz., kobieta zakochana, kochanka, miłośnica.
Zakochaniec, mężczyzna, który rozmiłował ś. w kim a. w czym.
Zakochany, który ś. zakochał; rzecz., kochanek, miłośnik.
Zakoczować, koczując, zawitać dokąd, dojść do pewnego kresu.
Zakolanek, część ciała ponad kolanem, część zbroi nakładana na kolano, okrycie kolana; pasek skórzany, zapinany na guziki, ściskający mocno kolano, używany do konnej jazdy (fig.).
Zakolebać — p. Zakołysać.
Zakolić, Zakołować, zaokrąglić, zrobić okrąg, zakreślić koło, przybyć, objechawszy w koło; z. ś., rozłożyć ś., zatoczyć ś. w kształcie koła.
Zakolnąć — p. Zakłuć.
Zakolonizować, zająć, zapełnić osadami, zaprowadzić osadnictwo, kolonje.
Zakoł, zakolenie, łuk, bieg w koło, koło zatoczone; gatunek jazu.
Zakoła, dziedzina, kraina, obwód, okrąg, obrąb.
Zakołatać, zastukać, zapukać, stuknąć; z. do kogo. do serca czyjego, zwrócić ś. do kogo z prośbą, z życzeniem, z propozycją; z. co = kołataniem nadpsuć, nadwątlić; tłukąc, bijąc, zabić; z. ś., kołatając ś., zapędzić ś.
Zakołować — p. Zakolić.
Zakołowrocić się, o koniach: dostać zawrotu, kołowacizny.
Zakołysać, Zakolebać, zacząć kołysać, zabujać; zachybotać; kołysząc, poruszyć; kołysząc uśpić:
