mur, dla zrobienia tynku, wygładzać ją deską, zwaną tarką.
Tarlać — p. Tarzać.
Tarlatan, fr., cienka, lekka, przejrzysta bawełniana tkanina w rodzaju gazy.
Tarlica, przyrząd do międlenia lnu, międlica.
Tarlisko, Tarło, miejsce, gdzie ś. trą ryby; czas tarcia ś. ryb; kałuża, błoto, w którym tarza ś. trzoda chlewna; miejsce, gdzie międlą konopie na tarlicy.
Tarło, rękojeść topora — p. Tarlisko.
Tarmosić (się), targać (ś.), szarpać (ś.) w różne strony, szamotać (ś.).
Tarnczany, dotyczący tarnek, tarniowy.
Tarnek, Tarń, kolec na tarni; owoc tarni.
Tarnieć, dok. Tarnąć: drewnieć, drętwieć, sztywnieć.
Tarnik — p. Raszpla.
Tarnina — p. Tarnośliwa; kępa zarośli tarniowych wśród pól; gałęzie tarni (f.).
Tarninowy, Tarniowy, dotyczący tarni, cierniowy.
Tarniówka, nalewka na tarnkach.
Tarnisko, pole zarosłe tarniną: pole wykarczowane z tarniny.
Tarnka — p. Tarka.
Tarnkopłodny, rodzący w tarnki.
Tarnośliwa, Tarnośliwka, Tarń, krzew kolczasty z rodziny różowatych; owoc tej rośliny, tarnek.
Tarń — p. Tarnina — p. Ciernie.
Taro, mączka, otrzymywana z rośliny zw. kolokarją, hodowanej w tym celu w krajach gorących (f.).
Tarok, wł., rodzaj gry w karty w 78 kart.
Tarować, wł., obciążać o tyle ramię wagi, przeznaczone dla gwichtów, aby zrównoważyć opakowanie, w którym towar ma być ważony.
Tarpan, gatunek dzikiego konia, żyjącego w stepach Azji środkowej.
Tarpejska skała = z której w staroż. Rzymie zrzucano zdrajców.
Tartak, fabryka, gdzie przeć mają pnie drzewa na tarcice, belki, bale (fig.); gaduła, papla.
Tartakowy, odnoszący ś. do tartaku, do tartaku należący, na tartaku wykonany, młyn t.; piła t-a.
Tartan, szkoc., szkocka tkanina w różnokolorowe kraty; płaszcz z tej tkaniny.
Tartana, wł. mały wązki statek o jednym żaglu trójkątnym, pospolity u Neapolitańczyków i Hiszpanów; (fig.); długi nakryty wózek dwukołowy w Katalonji.
Tartar, gr., mitol., u staroż.: piekło, państwo Hadesa, położone między rzekami Kocytem a Letą, miejsce kar pośmiertnych.
Tartarogowy, szyldkretowy.
Tartaróg, Tartar — p. Szyldkret.
Tartas, hałas, zgiełk, wrzawa, zamieszanie.
Tartka, narzędzie blaszane z ostremi dziurkami do tarcia.
Tartufla, trufla.
Tarty, im. od Trzeć; rozcierany na drobno.
