Ta strona została uwierzytelniona.
nim był chwalony i wsławiony, a którego czyny mogą być do teraźniejszych czasów zastosowane. Powiadają, że Aleksander W. Achillesa, Cezar Aleksandra, a Scypio Cyrusa naśladowali. Znawca biografii Cyrusa, napisanej przez Xenofa[1], łatwo pojmie, czytając później życiorys Scypiona, ile sławy Scypionowi naśladowanie Cyrusa przyczyniło i że on niczego nie szczędził, by tak być czystym, uprzejmym, ludzkim i hojnym, jak Xenofonowy Cyrus. Na tych zatrudnieniach powinien mądry książe życie trawić, w czasie pokoju nie próżnować, ale przemyślnie skarby gromadzić, któreby mógł zażyć w nieszczęściu, aby przeciwności zastały go przygotowanego na wszystkie ciosy.
- ↑
Mowa tutaj o dziele greckiego historyka Ksenofonta (ok. 430 — ok. 355 p.n.e.), zatytułowanym Cyropedia lub Wychowanie Cyrusa. Opisuje ono wychowanie Cyrusa Wielkiego, a także jego późniejsze życie; gatunkowo jest to zwierciadło, ukazujące model idealnego ustroju — monarchii, rządzonej przez wybitnego i szlachetnego władcę.
