wych coraz bardziej pojmowana i w życie praktyczne wchodząca, przestała być jednoznaczącą z opowiadaniem anarchii i terroryzmu; z małego zawiązku rozszerzyła się stopniowo i zniszczyła te złudzenia, któremi arystokracya zgubne zamiary swoje osłaniała; nastąpiło nareszcie wyraźne rozdzielenie dwóch walczących z sobą pierwiastków. Arystokracya odepchnięta, pobita i za nieprzyjaciółkę sprawy ojczystej wśród tułactwa uznana, poszła szukać ostatniego ratunku w matactwach dyplomacyi, aby tą patryotyczną w oczach łatwowiernych zabiegłością dawną swoją wziętość w kraju przedłużyć; wyznawcy zaś demokratycznych zasad, zgromadzeni w większej części pod jedyne wiary swojej godło, tą najpewniejszą drogą zamierzyli uiszczać się z długu względem ojczyzny i ludzkości.
Tym sposobem towarzystwo, usunąwszy najbliżej otaczające siebie przeszkody, zapewniwszy zasadom swoim znaczenie i przewagę między spółbracią tułactwa, zyskawszy konieczne do każdego politycznego zawodu warunki — moralną i materyalną siłę, powierzywszy nakoniec wybranej z grona swego instytucyi te zewnętrzne czynności, które z natury swojej całą masą przedsiębrane i wykonywane być nie mogą,
Strona:Nieprzedawnione hasła (1895).pdf/15
Ta strona została uwierzytelniona.
