Strona:Niewiadomska Cecylia - Legendy, podania i obrazki historyczne 04 - Leszek Biały - Bolesław Wstydliwy.djvu/07

Ta strona została uwierzytelniona.
LESZEK BIAŁY.
Śpiew historyczny.


Od dworaków opuszczona,
Helena w stroju niedbałym,
Gdy syna trzyma u łona,
Co go zwano Leszkiem Białym,
Tak szerzy skargi płacziwe
Na swe losy nieszczęśliwe:

„Ty się śmiejesz, dziecię lube,
Bo nie znasz swojej niedoli,
Nie znasz spisków na twą zgubę:
Oto z stryja twego woli
Wydarłać państwo niecnota,
A jam wdowa, tyś sierota.

Zrodzony, byś berłem władał,
Dziś przewrotnych ludzi winą
Wszystkoś na świecie postradał,
Tułasz się, biedna dziecino!
Ja cię przytulę do łona,
Lecz skądże inna obrona?“

„Powściągnij łzy twe, królowo!“
Zawołał Goworek[1] stary,

  1. Goworek był wojewodą sandomierskim i doradcą królowej.