Strona:Niewiadomska Cecylia - Legendy, podania i obrazki historyczne 19 - Resurecturis.djvu/26

 Nagle piorun — z tego pogodnego nieba! Austrja wypowiedziała wojnę Serbji.
 Rosja wypowiedziała wojnę Austrji, ujmując się za Serbja.
 Prusy wypowiedziały wojnę Rosji, ujmując się za Austrją, a jednocześnie Francji, sprzymierzonej z Rosją.
 Trzask! trzask! trzask! — pierwsze dni sierpnia wstrząsnęły całą Europę. Zadygotała ziemia.
 Ale to nie koniec.
 Ponieważ Francji na wschodniej granicy od najścia niemieckiego broni szereg fortec, więc aby je ominąć, Prusy wkraczają do Belgji. Belgja, kraik maleńki i prawie bezbronny, zatrzymać ich nie zdoła, żądają wolnego przejścia, w nagrodę obiecują przyjaźń.
 Lecz stała się rzecz nieoczekiwana, prawdziwie wielka rzecz.
 Król belgijski Albert odmawia potężnym Niemcom prawa wstępu do swego kraju, śmiało podnosi miecz w obronie prawa i sprawiedliwości. A czyni to z wiedzą i wolą narodu.
 Piękny czyn, nieśmiertelny. Słowo nie wstrzyma srogiego Krzyżaka, wkroczą niemieckie hufce na te pola, zdepczą plony, stratują końmi piękne wioski, miasta zamienią w gruzy, skarby, bogactwa zagrabią dla siebie, mieszkańców wymordują z okrucieństwem, — zginie nieszczęsna Belgja.
 Tak, padnie ofiarą, ale wierzy, że zmartwychwstanie: prawo zwyciężyć musi.
 Bohaterski opór stawiają Niemcom Belgijczycy, bronią się za każdym murem, patrzą na cudne swe miasta zburzone, a tymczasem Francja się zbroi. Francja bezbronna, do wojny nieprzygotowana.
 Zuchwała napaść Prus na państwo neutralne, to znaczy nie biorące w tej wojnie udziału — oburza cały świat. Anglja uznaje za swój obowiązek stanąć w obronie prawa przeciw pogwałcicielowi.
 „Boże, skarz Anglję!“ rozlega się okrzyk niemiecki — i oto cała Europa w ogniu.