Strona:Niewiadomska Cecylia - Legendy, podania i obrazki historyczne 19 - Resurecturis.djvu/49

Ta strona została uwierzytelniona.

Powstaje Rada Główna Opiekuńcza R. G. O. i różne Komitety specjalne. One roztoczą opiekę społeczną nad dziećmi i nad nędzą.
Potrzeba na to środków, więc zbierają składki, urządzają loterje, otrzymują dary. To za mało na miljonowe wydatki, ale przychodzi pomoc. W Szwajcarji Sienkiewicz, Paderewski i Osuchowski zawiązują Komitet Ratunkowy, odwołują się śmiało do Ameryki, Anglji, wszystkich krajów i przedstawiają stan Polski, wyniszczenie kraju, straszliwą nędzę tego narodu.
I płynie pomoc, płynie tak potrzebna. Tysiące ocalone od głodowej śmierci.
Rada Główna otwiera kuchnie, bezpłatne i tanie, gorącą zupę rozwozi po mieście, dla dzieci wydają bezpłatne obiady, pracujące ubóstwo znajduje posiłek, zdrowy, tani, dostępny dla biednej kieszeni. Korzystają też z niego, korzystają!
Nadchodzi zima, w mieście niema węgla; niema nafty, świec ani światła. Znowu zaradzić trzeba.
Rada Główna rozdaje gorącą herbatę, nie prawdziwą, bo na to niema, może być owocowa czy z jakich tam liści, byle gorąca, dużo! Więc rozdają nietylko w licznych kuchniach, sklepach, lecz na ulicy stoją samowary: rozgrzej się, biedny, zziębnięty człowieku.
Oprócz tego tworzą „ogniska“. W każdej prawie dzielnicy miasta są ogrzane izby i sale oświetlone od zmroku, gdzie każdy przyjść może z robotą. Tutaj uczą się dzieci, tu szyją, pracują i wypoczywają najrozmaitsi ludzie. W domu zimno i ciemno, a tu spokojnie spędzić mogą wieczór: zjem, co przyniosłem z sobą, i dostanę gorącej herbaty.
A dla nędzarzy są przytułki noclegowe.
Rozdawnictwo odzieży też istnieje, zwłaszcza dla dzieci.
To wszystko, aby żyć, — lecz nie zapominamy, że nie samym tylko chlebem człowiek żyje. Nauka dzieci jest pierwszą potrzebą narodu.