Strona:Opis Lublina (Zieliński Władysław) 047.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.

Cenne są tu zabytki minionéj przeszłości, które uprzejmy zarządzca archiwum zwiedzającym chętnie okazuje.
Dodać tu należy, iż w kościele OO. Dominikanów odbywały się sejmy koronne i sejmiki wojewódzkie, i że tutaj r. 1569 ogłoszono akt Unii. Z dwóch ambon w tym kościele będących mówcy sejmowi na przemian przemawiali.
Wyszedłszy z kościoła Dominikanów i przeszedłszy wzdłuż ulicę Archidyakońską, obok ochrony prawosławnéj (Nr. 55) widzimy małą kamieniczkę Nr. 56 zwaną Ratuszek, która była własnością archidyakona lubelskiego, ztąd powstała nazwa ulicy; idąc daléj wchodzi się na plac Św. Michała dziś zasadzony drzewami. Tu wznosiła się dawna Fara fundowana r. 1282 przez Leszka Czarnego, który idąc na Jadźwingów na placu tym pod rozłożystym dębem zasnął i miał widzenie cudowne Św. Michała podającego mu miecz i zwycięztwo zapowiadającego. Leszek Czarny pobiwszy Jadźwingów niezwłocznie kościół pod wezwaniem Św. Michała przez zabranych jeńców wznosić kazał. Kościół ten był Kollegiatą Lubelską i dopiero w latach 1853 — 1855 ze szczętem go rozebrano, a z cegły pozostałéj wystawiono w ogrodzie miejskim domek dla ogrodnika; nadto pod wielkim ołtarzem znaleziono pień dębu pod którym Leszek Czarny miał owo senne widzenie, oraz jedną cegłę w kształcie krzyża. Na-