Strona:Opis Lublina (Zieliński Władysław) 072.jpg

fundował r. 1588 Zygmunt III, w r. 1857 była odnowioną. Są tu piękne starożytne odrzwia i ładny ikonostaz oraz inne pamiątki. Przeszedłszy ztąd na przedmieście Czwartek wstępujemy na górę kościelną i wchodzimy do najstarożytniejszego w Lublinie kościoła Św. Mikołaja wzniesionego jeszcze przed r. 986 przez Mieczysława I, jak to twierdzą nie tylko podania miejscowe, lecz i niektóre kroniki krajowe. Kościół ten r. 1837 odnowiono, zacierając najzupełniéj pozostałe resztki starożytności chowane w czasie gruntownéj restauracyi dopełnionéj przed r. 1830; pomimo iż już nawet wtedy zmieniono architekturę pierwotną. W kościele znajduje się w ołtarzu bardzo starożytna, może nawet czasów Mieczysława I sięgająca statua Św. Mikołaja Biskupa. Na jednéj ze ścian pomieszczony jest pomnik z marmuru Walentego Turobojskiego officyała Lubelskiego (z r. 1676). Wracając z góry wchodzimy naprzeciwko na przedmieście Czechowskie czyli Czeskie tak nazwane dla tego, iż je przeważnie Czesi zamieszkiwali. Tutaj, na górze dominującéj po nad miastem, wznosi się kościół i klasztor po-Bonifraterski oraz Szpital Św. Jana Bożego. Kościół ten wraz z klasztorem wzniósł r. 1680 Jan Mniszek starosta Lwowski dla Karmelitów trzewiczkowych, którzy go aż do r. 1838 zajmowali; potem mieścili się tutaj Bonifratrzy mający pod swą opieką szpital. Obecnie chorych w szpitalu tym (w którym jest głów-