Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/644

 — O którym przecież pan de Morvilliers, chociaż wie wszystko, nie wspomniał nawet. Ale słuchajmy, bo to będzie bardzo interesujące.
 — A więc powiem ci Mości książę — mówił Gwizyusz — nietylko do czego nas przywiedzie, ale nawet do czego nam posłuży. Liga drugiem jest wojskiem, a że mam pierwsze a mój brat kardynał ma nad kościołem zwierzchnictwo, dopóki będziemy razem, nic się nam oprzeć nie zdoła.
 — Nie mówiąc już, że ja jestem domniemanym następcą tronu, zrobił uwagę książę Andegaweński.
 — Aha!... — rzekł król.
 — Prawda — odezwał się Chicot — co w tem, to twoja wina mój synku, a na co rozdzielasz sukienki panny Maryi z Chartres?
 — Mimo że jesteś domniemanym następcą tronu Mości książę, lecz zważ przeszkody...
 — Czy sądzisz, żem nie przewidział wszystkiego?
 — Naprzód król Nawarry.
 — O tego jestem spokojny; cały czas spędza na miłostkach.
 — O! Mości książę, ten ci zaprzeczy prawa do sznurków od twojej własnej sakiewki. Chudy