Ta strona została przepisana.
P. Nula.
Drogi Maciuś. (Ociera łzy.)
SCENA VI.
Ciż sami, Pani Nulina, Maciuś.
P. Nulina.
Panie Mospanie tam na górze! proszę wziąć jeszcze ten tłumoczek i to pudełko mojego Maciusia.
P. Nula.
Otóż i oni!
Konduktor.
Pudełek już się nie przyjmuje.
P. Nulina.
Jakto nie przyjmuje? zapłaciliśmy za syna mojego i za wszystko, co do jego wygody potrzebném będzie.
Konduktor.
Jeden kufer już zapakowany.
P. Nulina.
Z rzeczami.
Maciuś.
A pudełko z placuszkami dla ciotuni.
Konduktor.
Żeby i dla babuni, nic nie pomoże.
P. Nulina.
Otóż pomoże.
Konduktor.
Tra la la la!
P. Nulina (przedrzeźniając mu).
Tra la la la!
