Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/108

Ta strona została skorygowana.

wewnętrznie przy osłabieniu żołądka, braku apetytu, zaparciach stolca, podagrze, gośćcu, zimnicy, błędnicy, zołzach; zewnętrznie do okładów na gnilno-ropne, stare rany.
Silniejsze działanie niż herbata, wywiera nastój goryczkowy, który sporządza się zalewając drobno pokrajane korzenie mocnym winem. Zaleca się ostrożność w używaniu, gdyż wielkie dawki powodują ból głowy. Pić z rana (na czczo) i przed obiadem po małym kieliszku.
Odwar goryczki łatwo ulega fermentacji, można go więc używać do sporządzania nalewki na spirytusie.
Dr Walser zaleca na złe trawienie, zgagę, wzdęcia, nieregularne wypróżnienie, następujące skuteczne krople żołądkowe: po 15 gr pokruszonych korzeni goryczki, skórek pomarańczowych i tataraku i 10 gr anyżu zalać winem, przecedzić i brać po 3 łyżeczki nastój u co rano na czczo. Można też dodać nieco bobrku trójlistnego (nr 7) i kwiatu wrotyczowego (nr 10).
Korzenie goryczki żółtej są lekiem bardzo starym, bo sięgającym początków sztuki lekarskiej. Zapotrzebowanie na nie jest znaczne. Uprawa jest zyskowna, gdyż okazy dziko rosnące są z każdym dniem rzadsze i nie wystarczają na pokrycie zapotrzebowania.
CENA: 100 kg korzenia (Radix Gentianae) 250—300 zł.

47. GLECHOMA HEDERACEA L.
Bluszczyk ziemny.
(Kurdybanek pospolity).
(LabiataeWargowe)

B. — Korzeń włóknisty. Łodygi niskie, liczne, czterokątne, ścielące się. Liście na szypułkach, dolne nerkowate wyższe prawie sercowate, gładkie lub karbowane. Kwiaty fioletowo-błękitne, czasem czerwone lub białe, trzy razy dłuższe od kie-