Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/170

Ta strona została skorygowana.

ZBIERA SIĘ przed zakwitnieniem 2—3 razy do roku; suszyć w cieniu.
SKŁADNIKI: kwas garbnikowy, skrobia, guma, nieco białka indygowego, fosforan potasu i wapnia.
DZIAŁANIE: ściągające, moczopędne; czyści krew.
UŻYTEK. Napar ziela pije się w chorobach wątroby, nerek i pęcherza, zwłaszcza przy kamieniach, nawet gdy są zadawnione i bezskutecznie leczone innymi środkami, przy kataralnych zapaleniach narządów moczopłciowych, owrzodzeniu żołądka i kiszek. Pić codziennie jeden większy lub dwa małe kubki herbaty (20 gr na 1 litr wody). Według ks. Kneippa używano dawniej rdest przy biegunce, gotując go w wodzie i czerwonym winie (zmieszanych w równych częściach); choremu dawano napój możliwie gorący.
Zewnętrznie używa się odwaru do przemywania ran i owrzodzeń i do płukania gardła.
CENA: 100 kg ziela (Herba Polygoni avicularis): 20—35 zł.

83. POLYGONUM BISTORTA L.
Rdest wężownik.
(PolygonaceaeRdestowate).

B. — Roślina dorastająca do 1 mtr wysokości. Kłącze dość grube, poskręcane wężowato, z wierzchu brunatne, wewnątrz cielisto czerwone. Łodyga prosta, węzłowata, delikatnie rowkowana. Liście całobrzegie, z wierzchu ciemnozielone, pod spodem niebieskawo-zielone, dolne podłużnie jajowate, wyższe łodygowe wydłużone, zaostrzone. Kwiaty pachnące, drobne, różowe, zebrane w gęsty kłosek na wierzchołkach łodyg. Smak cierpki, mocno ściągający; zapach przyjemny, lecz słaby.
ROŚNIE na wilgotnych łąkach (zwykle gromadnie).
UPRAWA: Lubi glebę wilgotnawą. Nawożenia nie wymaga.