W przemyśle dąb używany jest do garbowania skóry i do wyrobów stolarskich. Galasówki pojawiające się na młodych żołędziach, skutkiem nakłucia przez błonkówkę, stosowane są do farbowania i do wyrobu atramentu. Pożyteczne są również w lecznictwie, gdyż sproszkowane i posypane na rany powstrzymują tworzenie się t. zw. dzikiego mięsa.
CENA: 100 kg kory dębowej (Cortex Quercas) 20—30 zł.
K. — Krzew dorastający do 4 m wysokości. Gałęzie naprzemianległe, smukłe; kora ciemnobrunatna (za młodu zielonawa) z białymi plamkami. Liście nagie, jajowate podłużne, krótko zaostrzone, całobrzegie. Kwiaty drobne, zielonawo-białe, zebrane po 2 lub 3 w kątach liści. Jagody niejadalne, kuliste, wielkości grochu, z początku zielone, potem czerwone, w końcu lśniąco-czarne o soczystym miąższu i 2—3 jasno-szarych nasionach. Smak mdły, ściągający; zapach nieprzyjemny.
ROŚNIE dziko w wilgotnych lasach, nad brzegami rzek, strumieni, na mokrych łąkach.
UPRAWA. Rozmnaża się z siewu lub z rozrywania starych krzaków, rozsadzanych w rok lub dwa na stałe miejsce. Zadowalnia się każdą glebą, również i piaszczystą, byle wilgotną; na suchej rośnie bardzo powoli, na wilgotnej, próchnicowej bujnie.
KWITNIE w maju i czerwcu; po raz drugi w sierpniu i wrześniu.
ZBIERA SIĘ korę z młodych gałązek na wiosnę przed wystąpieniem liści. Odziera się, kraje w paski, potem sieka poprzecznie i suszy w przewiewnym miejscu, w temperaturze do 30°. Owoce zbiera się w jesieni.
