Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/232

 UŻYTEK. Napar z liści pije się przy zaflegmieniu dróg oddechowych, nieżycie żołądka, hemoroidach, pluciu krwią, nadmiernej menstruacji, krwawej biegunce, żółtaczce, wodnej puchlinie, zimnicy i przy przewlekłych chorobach skórnych. Robi się napar z 15 do 30 gr ziela na pół litra wody. Młode listki pokrzywy wygotowane w winie i miodzie, pomagają przy dychawicy (astmie).
 W homeopatii używa się małej pokrzywy (URTICA URENS) przy pryszczach, furunkulozie, wodnej puchlinie, pokrzywce.
 Zewnętrznie używa się soku świeżego ziela do tamowania krwotoków. Zaleca się również chłostanie pokrzywami przy reumatyzmie.
 Odwar z pokrzywy napół z octem stosuje się na porost włosów i jako środek na łupież, zalecany jest ponadto do płukania gardła. Nastój z pokrzywy na łupież i pryszcze sporządza się w sposób następujący: wziąć w równych częściach nasienia pokrzywy oraz chrzanu, zalać mocnym winem, butelkę dobrze zakorkować i od czasu do czasu wstrząsnąć. Po dwuch tygodniach zlać i przefiltrować.
 Wyciąg z pokrzywy na porost włosów: 1 część pokrajanych liści pokrzywy zalać 3 cz. spirytusu, wystawić na działanie promieni słonecznych, a po 10—15 dniach odlać; przefiltrować. Brać 3 łyżki wyciągu na ćwierć litra wody.
 Młode listki zerwane wiosną i sporządzone na sposób szpinaku stanowią smaczną jarzynę. Młode pokrzywy są dobrą paszą dla bydła; posiekane liście miesza się do jadła nieśnym kurom, celem powiększenia nieśności (w małych dawkach). Z włókien pokrzywy wyrabiano dawniej tkaniny.
 CENA: 100 kg liści pokrzywy (Folia Urticae): 35—40 zł.; nasion — (Semen Urticae): 100 zł.