Strona:PL August Czarnowski - Zielnik lekarski (wyd. 3).pdf/43

Ta strona została skorygowana.

UŻYTEK lekarski z świeżo wyciśniętego soku do kuracji wiosennych. Do suszenia nie nadaje się.
W gospodarstwie domowym używa się na przyprawę do zup i sałat jedynie bardzo młodą trybulę. W tym celu zasiewa się ją co 3 lub 4 tygodnie. Jako świeże ziele jest doskonałym dodatkiem do chleba z masłem, łącznie z szczypiorkiem. W mieszaninie z innymi ziołami nadaje się do masła ziołowego, jako wypełnienie omletu. Sos z trybulki jest dobry do jajek na twardo.


12. APIUM GRAVEOLENS L.
Seler, ostrowonny, liściasty albo pospolity[1]
(UmbelliferaeBaldaszkowe).


Rys. 1.
Selery.
D. — Znana roślina ogrodowa. Korzeń gruby, okrągły, cebulkowaty, mięsisty, niekiedy wrzecionowaty. Łodyga prosta, dorastająca do 90 m wysokości, podzielona u góry na cztery odstające gałązki. Liście korzeniowe długoszypułkowe, pierzastodzielne, trój lub pięciosieczne; łodygowe — siedzące, trójsieczne; wszystkie mocno lśniące. Kwiaty, chętnie odwiedzane przez pszczoły, bardzo drobne, białe, zebrane w liczne, małe, siedzące, sześcio lub dwunastopromieniowe baldachy. — Owoc mały, podwójny, brunatny.
ROŚNIE na słonym gruncie, przy słonych źródłach, rowach, strumieniach, brzegach rzek (celtyckie apon = woda). Dziki jest

  1. Po włosku celeri, sceleri, po angielsku celery, po francusku celeri.