Strona:PL Bolesław Prus - Lalka Tom3.djvu/413

może zrobić wszystko... No, i jak pan widzisz, robi naco go stać...
 Od tej wizyty doktora, pan Ignacy sam zaczął zeznawać, że jest z nim niedobrze.
 „To byłoby zabawne — myślał — gdybym ja, tak w tych czasach, dał nura?... Phy! trafiało się to lepszym ode mnie... Napoleon I-szy... Napoleon III-ci... mały Lulu... Stach... No, cóż Stach? przecież jedzie teraz do Indyj“...
 Zadumał się, wstał z łóżka, ubrał się jak należy i poszedł do sklepu, ku wielkiemu zgorszeniu Szlangbauma, który wiedział, że panu Ignacemu zabroniono podnosić się...
 Zato przez następny dzień było mu gorzej; odleżał więc dobę i znowu na parę godzin zaszedł do sklepu.
 — Cóż on sobie myśli, że sklep to trupiarnia?... — rzekł jeden ze starozakonnych subjektów do pana Zięby, który, z właściwą sobie szczerością, znalazł, że ten koncept jest doskonały.
 W połowie września odwiedził pana Rzeckiego Ochocki, który na kilka dni przyjechał tu z Zasławka.
 Na jego widok pan Ignacy odzyskał dobry humor...
 — Cóż pana tu sprowadza!... — zawołał, gorąco ściskając kochanego przez wszystkich wynalazcę.
 Ale Ochocki był pochmurny.